Η τέχνη μιμείται τη ζωή, ή η ζωή μιμείται την τέχνη; Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες; Από που κλάνει το μπαρμπούνι; Τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα μας πιάνουν τέτοιες ώρες (όλες τις ώρες). Το παρακάνω ανέκδοτο το άκουσα τυχαία από κάπου αλλά στο τέλος του, βούρκωσα από δάκρυα χαράς μόλις διαπίστωσα ότι δεν ήμουν...
Δεν ξέρω πόσοι αναρωτηθήκατε που χάθηκα, γιατί και τα λοιπά και τα λοιπά. Αναρωτηθήκατε, δεν αναρωτηθήκατε εγώ θα σας πω. Εξάλλου κάτι πρέπει να κάνουμε για να περάσει η ώρα... (αυτή τη στιγμή ο Θεοχάρης βρίσκεται σε δίλημμα αν πρέπει να σκοτώσει κάποιον μεγαλό-μπάτσο προκειμένου να του ελευθερώσουν την κόρη οι κακοί που την έχουν...
Τι είναι η ζωή; Τι είναι ο άνθρωπος; Ένα τίποτα. Σηκώνεσαι ένα πρωί πιστεύοντας ότι και η σημερινή μέρα θα είναι μια μέρα όπως τις άλλες... Αλλά αλίμονο. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει μέλλον, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θα συμβεί ακόμα και το επόμενο λεπτό... Ούτε και αυτοί που...
Ωραίο το προηγούμενο αρθράκι, ζήλεψα, και ως γνωστόν αν ήταν ψώρα, τώρα θα ξυνόμουν πατόκορφα. Αντί όμως να (τα) ξύνω ως συνήθως, αποφάσισα να αναλάβω δράση, και να γράψω κι εγώ ένα στο ίδιο στυλ, όμως σαφώς πιο δύσκολο (κατά την ταπεινή μου άποψη). Γιατί ο Icegubs σας άφησε έτσι στα εύκολα, αλλά εδώ σας...
Καταρχήν, μην αρχίσω να ακούω πάλι σχόλια του τύπου, "τροπή", "αίσχος", "ντροπή και αίσχος", "μα που τα βρίσκεις", "ο icegubs γράφει καλύτερα άρθρα" κτλ κτλ γιατί θα στεναχωρηθώ και θα αρχίσω να κλαίω με λυγμούς κι αναστεναγμούς και δεν θα σας αγαπάω πια. Και τέρμα ο klidgouras και τέρμα το WebSloth. Για να μην συμβεί...
Οι άνθρωποι ως γνωστόν (;!) σε αυτή την πολυκατοικία δεν πάνε καλά. Όχι δεν πάνε απλά καλά, χάνουν από όλες τις πάντες. Τους έχει βαρέσει κατακέφαλα και ναι μαντέψτε οι πρώτοι που πληρώνουν την ηλιθιότητα αυτών είναι οι γείτονες τους. Μπορεί οι από πάνω, μπορεί οι από κάτω, δεν έχει σημασία. Ρε θα κατέβω κάτω...
Ένα άρθρο ύμνος για το WebSloth. Μέσα στις επόμενες δέκα γραμμές περιέχεται όλο το νόημα ύπαρξης του WebSloth. Ή, μάλλον, όλο το νόημα της ίδιας της ζωής. Ο δεκάλογος της οκνηρίας. Ο μόνος λόγος να μην τον διαβάσετε αυτή τη στιγμή και να μην τον αποστηθίσετε, είναι αν βαριέστε. Οι υπόλοιποι δεν έχετε καμία δικαιολογία,...
Λίγες μέρες πια μας χωρίζουν από την επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων. Ξέρετε τώρα, η κορυφαία παγκόσμια αθλητική συνάντηση, εκεί που η ευγενής άμιλλα βγαίνει πάντα νικήτρια και όλα τα άλλα μπλα μπλα που ακούμε στις τηλεοράσεις τέτοιες μέρες όταν οι αθλητικοί δημοσιογράφοι αναφέρονται σε αυτούς. Ύστερα όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί θαυμάζουμε τα μεγαθήρια να...
Αυτό το άρθρο γράφτηκε γιατί με έπνιγε το δίκιο. Εμ, βέβαια πώς να περάσεις την C ρε icegubs όταν στον εξεταστή δώσεις το πρόγραμμα το οποίο θα έχει μέσα μόνο τα σχόλια;! Αλήθεια την pascal δεν θυμάμαι. Την πέρασες; Γιατί σε pascal έγραψα τον παρακάτω κώδικα. Σκέφτηκα να το γράψω σε C για να βοηθήσω...
Στο ευχέλαιο ψάλλονται εφτά εδάφια από τα ευαγγέλια. Μέσα σε μία λεκάνη όπου έχουμε βάλει αλεύρι, ανάβουμε εφτά κεριά. Επίσης στα παλιά χρόνια στο ευχέλαιο έψαλαν εφτά ψάλτες, εφτά παπάδες και κάποιοι ακόμα εφτά. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι μας είπε ο πάτερ. Ποιος πάτερ; Μα αυτός που έκανε ευχέλαιο στο σπίτι της θείας του πατέρα...