Κάθε φέτος και χειρότερα, κάθε πέρσι και καλύτερα... Οι Έλληνες είμαστε (αν κι εγώ κάνω φιλότιμες προσπάθειες να μην είμαι τόσο Έλληνας πίσω από το τιμόνι) οι χειρότεροι. Δεν μπορείς να βγεις στο δρόμο και να μην κινδυνεύεις πραγματικά. Φυσικά αυτά άρχισα κι εγώ να τα καταλαβαίνω περισσότερο από τότε που άρχισα να παίρνω το αυτοκίνητο και να οδηγώ, πριν τα έβλεπα αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό, και με αποκορύφωμα μια φετινή καλοκαιρινή εμπειρία.
Αμάξια
Καλά ο καθένας κάνει ό,τι θέλει... Φυσικά και δεν υπάρχουν περιορισμοί στο που θα σταματήσει ή θα σταθμεύσει ένα αυτοκίνητο, το αφήνουμε όπου μας βολεύει, ανάβουμε τα αλάρμ και σηκωνόμαστε και φεύγουμε.
Μεσημέρι μέσα στην κίνηση του κέντρου και το αφήνουμε διπλοπαρκαρισμένο δίπλα σε ένα πεζοδρόμιο που έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται η στάθμευση.
Πάμε να διασκεδάσουμε το βράδυ; το πεζοδρόμιο αποτελεί ένα πολύ καλό πάρκινγκ για το αυτοκίνητό μας. Οι πεζοί βέβαια δε θά 'χουν που να περπατάνε αλλά τι πειράζει;
Μετά, φυσικά, οδική συμπεριφορά! Οι πιο σταρχιδιστές.
Θέλουμε να στρίψουμε αριστερά; ε μωρέ δεν πειράζει που είμαι τρεις λωρίδες πιο δεξιά, κάποιον θα κόψω και θα χωθώ κι εγώ.
Τα STOP βεβαίως δεν πρέπει να τα παίρνουμε και τοις μετρητοίς, και να βγούμε χωρίς να κοιτάξουμε από μερικά θα κοιτάει ο άλλος.
Και κορυφαία ηλιθιότητα, η οποία δε θα μπορούσε να λείπει από το ρεπερτόριό μας, η προσπέραση από δεξιά. Και τι έγινε που έχει κίνηση ο δρόμος; Και τι έγινε που έχω ένα jeep 4x4 τεράστιο; Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να περάσω τον άλλο από δεξιά και να "κάνω πως δεν τον είδα".
Μηχανές
Ε καλά, το ότι σταματάνε λίγο πολύ όπου να'ναι για να κάνουν μια δουλίτσα, πάει κι έρχεται.
Όμως, ρε φίλε, τι σταματάς ίσα-ίσα ανάμεσα σε δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα και το αφήνεις για μια χαρά θέση πάρκινγκ; Πάει μετά κι ο ταλαίπωρος οδηγός να βγάλει το αυτοκίνητό του και του βγαίνει η πίστη!
Αλλά οδική συμπεριφορά, α, εκεί δίνουν ρέστα! Το μηχανάκι (κυρίως) κάνει ο,τι να'ναι στο δρόμο. Προσπερνάει όπως να'ναι, μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, καβαλάει πεζοδρόμια, περνάει STOP και κόκκινα φανάρια, δε δίνει σημασία σε πεζούς, αυτοκίνητα, άλλα δίκυκλα...
Ένα από τα καλά περιστατικά που μου συνέβησαν αυτό το καλοκαίρι (και παραδόξως φέτος μου συνέβησαν αρκετά) ήταν σε ένα πολυσύχναστο δρόμο με πολύ μποτιλιάρισμα που προσπαθεί να με περάσει ένα μηχανάκι από δεξιά.
Δεν πολυχωράει, δεν τον αφήνω κι εγώ, σταματάμε στο φανάρι γυρνάω προς τα πίσω, τον κοιτάω και του κάνω την χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι πάνω-κάτω (ναι ότι είναι μαλάκας, δεν το κατάλαβες ρε klidge;).
Ανάβει πάλι το φανάρι, προχωράμε λίγο, μας ξαναπιάνει, περνάει αυτός μπροστά και κάνει το λάθος να γυρίσει να με κοιτάξει, ε κι εγώ ξανακάνω την ίδια κίνηση.
Έρχεται λοιπόν πίσω να μου πει ό,τι μαλακία είχε σκεφτεί να μου πει κι όταν του λέω "Ναι, εγώ αυτόν που πάει να με περάσει από δεξιά μαλάκα τον λέω τι θες να τον πω;" μου λέει ο τύπος το θεϊκό: "Μα με το μηχανάκι;".
Καλά, συγγνώμη, που νόμιζα ότι ο Κ.Ο.Κ. ισχύει και για τα δίκυκλα...
Πεζοί
Ε εδώ δεν έχω να γράψω και πολλά, όλοι έχουμε κάνει (και κάνουμε) τις μαλακίες μας στους δρόμους περπατώντας.
Πάμε πάνω στο δρόμο ενώ έχει πεζοδρόμιο, περνάμε με τσαμπουκά από άσχετο σημείο το δρόμο με τη λογική ότι "έλα μωρέ, με βλέπει. Δε θα με πατήσει..." και διάφορα τέτοια.
Όμως, όπως και να το κάνεις, πεζός δεν σε σώνει τίποτα, όσο και να προσέχεις ή να μην προσέχεις, όσο τσαμπουκά και νά 'χεις όταν περπατάς, όπου και να'σαι...
Αυτό το καταλάβαμε ένα βράδυ που γυρνούσαμε με τα πόδια. Όπως πηγαίναμε ακούμε ένα θόρυβο από μηχανή που πήγαινε πολύ γρήγορα, μετά από πολύ λίγο βλέπουμε το ΚΤΜ να μπαίνει στη στροφή, κάνουμε το βήμα προς τα μέσα στο πεζοδρόμιο και λέμε θα περάσει.
Αμ δε!
Πάνω στη στροφή που έμπαινε με καμία 70αριά τουλάχιστον, ο ηλίθιος πατάει πίσω φρένο, παίζει η πίσω ρόδα, χτυπάει στο κράσπεδο του πεζοδρομίου από τη μεριά μας, γυρνάει η μηχανή και προσγειώνεται και το ΚΤΜ και ο οδηγός πάνω μας.
Παίρνουμε κι εμείς τις τούμπες μας, έρχεται κόσμος και κατευθείαν έρχεται κι ένα περιπολικό και σταματάει λίγο πιο πίσω.
Βγαίνει ο τροχονόμος και λέει του μαλάκα "Μπράβο βλαμμένο, όταν σου κάναμε εμείς σήμα να σταματήσεις εσύ έτρεχες σαν τον ηλίθιο να πας να σκοτωθείς!!".
Εκεί εμείς φύγαμε μην μας αρχίσουν στις ερωτήσεις οι τροχονόμοι, μην μας πούνε να μπούμε στο ασθενοφόρο να τρέχουμε βραδιάτικο στα νοσοκομεία κτλ.
Αλλά η ουσία είναι ότι και με τα πόδια που είναι λέει ασφαλές (περισσότερο από τα άλλα δηλαδή) ε δεν είναι τελικά! Βλέπεις δηλαδή τη μηχανή να έρχεται πατητή, τη βλέπεις ότι είναι έτοιμη να πέσει, αλλά ακόμα και τότε δεν πιστεύεις ότι θα πέσει πάνω σου.
Και πριν το καταλάβεις έχεις βρεθεί με το κεφάλι κάτω, τα πόδια πάνω και μια μπλαβάδα 15 εκατοστών στα πλευρά.
Τι να πει κανείς... Οι χειρότεροι είμαστε! Οι χειρότεροι οδηγοί του κόσμου, εγώ μια φορά το πιστεύω.
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
