Ζέστη... Πολύ ζέστη... Οι πόρτες ανοικτές να κάνει ρεύμα αλλά τι να σου κάνει κι αυτό ζεστός αέρας μπαίνει, ζεστός αέρας βγαίνει κι ο ανεμιστήρας πάλι ζεστό αέρα να αναμοχλεύει και να σου πετάει στα μούτρα... Βέβαια έχουμε και ένα δυο air condition αλλά το pc βρίσκεται αλλού, τι να κάνουμε, θα το υποστούμε. Ένας παγωμένος φραπές, ένα παγωμένο ντουζάκι να φύγει η κολλώδης δροτσίλα από πάνω μας η άμυνα μας. Και φυσικά μέσα στο σπίτι μόνο με το μποξεράκι.
Το δράμα είναι όταν σε στείλουν για αγγαρεία, πάνε πάρε ψωμί, πάνε τα σκουπίδια κάτω ή γενικά τύχει να εγκαταλείψεις τη σκιά του σπιτιού σου όπου είσαι αναγκασμένος να φας τον καυτό ήλιο στη μάπα.
Αρχίζεις σιγά σιγά να ιδρώνεις, μετανιώνεις για το νερό που χάλασες να κάνεις μπάνιο τσάμπα, μετανιώνεις κάθε ώρα και στιγμή, μετανιώνεις που δεν γεννήθηκες Εσκιμώος ή δεν έμεινες κατεψυγμένο έμβρυο.
Πας να πάρεις το τρένο να πας για καφέ, σκατά εξαερισμός, ζέστη κι εκεί και μέσα στο βαγόνι άλλη τόση. Και συγγνώμη σας πάτησα, φίλε βρωμάς, ε..., ήθελα να πω δεν πειράζει και τα λοιπά.
Οι διακοπές, οι διακοπές οπουδήποτε για οσοδήποτε είναι μια λύση βέβαια.
Δηλαδή όχι ακριβώς γιατί και πάλι θα φας τον ήλιο στη μάπα δίπλα στη θάλασσα, πάλι θα γίνεις λούτσα στον ίδρωτα αφού φύγεις από αυτή μέχρι να φτάσεις σπίτι σου αλλά τουλάχιστον τον τρως (τον ήλιο) και σου αρέσει.
Και τα κωλόπαιδα στην παραλία να σας πιτσιλάνε νερά και να η γιαγιά σαράντα χρόνια μετά την κλιμακτήριο με το σκουφάκι μέσα στη θάλασσα να σας προκαλεί ένα αίσθημα ανακατωσούρας.
Από που είναι κερασμένο το milkshake; Μα αυτός έχει μουστάκι τσέλιγκα και δούγλα την τρίχα γύρω από τον αφαλό. Και γιατί μου κλείνει το μάτι...; Τικ έχει; Η μήπως όχι...; Ωχ...
Και ποιος κάθεται να γράψει άρθρο με τέτοια ζέστη... Εξεταστική σε ένα μήνα... Και ποιος κάθεται να διαβάσει... Και καλά να κάτσει, το θέμα είναι πως κάνεις την αρχή, μετά τα άλλα είναι εύκολα.
Ανοίγεις την διανυσματική ανάλυση και αντί για στροβιλισμούς διανυσματικών πεδίων και επιφανειακά ολοκληρώματα βλέπεις ένα παγωτό Nirvana (αυτό το πιασοκώλικο των πεντακοσίων δραχμών).
Βλέπεις μοντέλα με topless μαγιό να διασκεδάζουν στις νεροτσουλήθρες και τον κρεοπώλη της γειτονιάς σου να σου κλείνει το μάτι δείχνοντας σου το ψυγείο του μαγαζιού διάπλατα ανοικτό. Μέσα χιονίζει, να κι ένας τάρανδος. Πάνω του η Pamela Anderson με βυζιά γρανίτα λεμόνι.
Επ, κάτι δεν πάει καλά. Πανάθεμα, ονειρεύεστε, σας πήρε ο ύπνος πάνω από το βιβλίο. Να πάρει, το κλείνετε πετώντας το στην άκρη προσπαθώντας να πείσετε τον εαυτό σας ότι η αυριανή μέρα θα είναι πιο κατάλληλη για διάβασμα.
Και καλά εσύ έχεις εξεταστική άλλος δεν έχει. Αυτός ο άλλος έχει άλλα μαρτύρια. Βράζει όλη μέρα στο γραφείο του, περιμένοντας την πολυπόθητη άδεια του. Και περιμένει... Κάθε μέρα που περνάει μετράει τις μέρες που απέμειναν για αυτή. Δεκατρείς και σήμερα.
Δουλειά δεν έχει. Τέλος οι καταχωρίσεις ας μπούμε λίγο νετ. Ας πάμε και WebSloth να περάσει η ώρα... Επ, δυο τρεις μέρες έλειψα κι αυτοί πρόσθεσαν νέες σελίδες, άλλαξαν τον τρόπο εμφάνισης άρθρου και σχολίων μπράβο στα παιδιά.
Oh shit, το αφεντικό, που είναι το Alt + F4, γαμώτο κόλλησε, Alt + Tab, γαμώτο δεν έχω άλλο παράθυρο ανοικτό, Alt + Space, Μ ας ελπίσουμε ότι δεν θα το προσέξει.
Α, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, θα ζητήσω επίδομα ανθυγιεινής εργασίας. Δεν μπορώ να αγχώνομαι έτσι. Όχι τίποτα άλλο αλλά όταν αγχώνομαι ιδρώνω και όταν ιδρώνω μυρίζω. Μυρίζω κάτι μεταξύ κωλίλας και ροκφόρ.
Πανάθεμα, πρέπει να ελαττώσω την τηλεόραση και να αυξήσω τα μπάνια που κάνω.
Εντάξει, θα μου πείτε, ώχου κακομοίρη με κάτι πρέπει να φαγωθείς πάλι; Έχει και τα καλά της αυτή η κατάσταση.
- Ναι δεν διαφωνώ, ωραία τα βερίκοκα, τα καρπούζια και τα σταφύλια.
Όχι δεν με κατάλαβες, βγες μια βόλτα έξω, τι βλέπεις;
- Χμ, Βλέπω μια σκουπιδιάρα, τον Χασάν από δίπλα μες την χαρά φαίνεται θα την πήρε επιτέλους την πράσινη κάρτα, βλέπω ένα ψόφιο σκυλί στην άκρη και μια γιαγιά με μεγάλα βυζιά να περνάει το δρόμο, ε και;
Δεν με κατάλαβες, κοίτα καλύτερα.
- Ναι τώρα που το λες βλέπω και μερικά φοινικόδεντρα με μια όαση από κάτω και καμήλες να πίνουν από αυτή. Πάνω σε μία η Pamela με βυζιά γρανίτα φράουλα να με κοιτάει με νόημα και να με καλεί κοντά της. Επ, κάτι δεν πάει καλά πάλι, τώρα δεν ονειρεύομαι όμως, αντικατοπτρισμός θα ναι.
Δεν με καταλαβαίνεις, άλλο εννοώ. Δες, να εκεί μία γύρω στο 1.65, μαλλί καρέ μέχρι λίγο πάνω από τον ώμο μαύρο, γυαλάκια κομψά με κοκάλινο σκελετό, λεπτό φρύδι και σαρκώδη χείλη, με μια μικρή διακριτική ελιά λίγο πιο πάνω δεξιά από το στόμα.
Μύτη γαλλική, στήθος ημισφαιρικό διαστάσεων γύρω στο τρία. Κομψή, στα κατάλληλα για το ύψος κιλά. Κοίτα το μπλουζάκι με το τιραντάκι συνοδευόμενο από αυτή τη μακριά μαύρη φούστα με το σκίσιμο στην άκρη από τη μέση και κάτω ίσα ίσα για να ξεπροβάλει το πόδι, και τι πόδι.
Νομίζεις ότι θα τα πρόσεχες όλα αυτά αν δεν βάραγε η ζέστη έτσι και δεν αναγκαζόταν να βάλει κάτι πιο ελαφρό; Και αυτή είναι μόνο μία, είδες έχει και τα καλά της η ζέστη. Εξάλλου να σκούφους, κασκόλ, ένα μπουφάν και τα χοντροκομμένα τζιν τι να δεις.
Αυτή η κωλοζέστη, τι υπνηλία αυτή, πάω να την πέσω. Βαριέμαι και post να κάνω. Μμμμ... Pamela, Pamela...
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
