Όχι, δεν πρόκειται για νέο πανεπιστημιακό τμήμα με αντικείμενο την εξειδίκευση στο αντικείμενο του ζητιάνου. Καλά, βασικά και αυτή η μέρα δεν θα αργήσει και μπορούμε να πούμε ότι αρκετές μορφές μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως καλλιεργούν το έδαφος για κάτι τέτοιο (τμήμα Φυσικού, μαθηματικού, ειδικότητα προπονητή σκάκι ή βοηθού προπονητή ποδοσφαίρου στα ΙΕΚ κτλ κτλ) αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Το θέμα του άρθρου αναφέρεται σε πραγματικό, κυριολεκτικό γεγονός.
Χρόνος: Λίγες μέρες πιο πριν, πρωί.
Τόπος: Το άρτια εξοπλισμένο με τεχνολογία αιχμής υπολογιστικό κέντρο του Φυσικού Πατρών.
Καθόμαστε απαντάμε σε κάνα mail, λίγο IRC, λίγο research να λύσουμε καμιά τεχνολογική απορία μας. Ησυχία στην αίθουσα, δεν έχει και πολύ κόσμο εξάλλου αυτή την περίοδο περίοδος εξεταστικής γαρ.
Το μόνο που ακούγεται είναι ο εκτυπωτής καθώς εκτυπώνει ασπρόμαυρες τσόντες (γιατί εξεταστική ξε-εξεταστική, ο άνθρωπος είναι ζώο και οι ορμές δεν καταπνίγονται έτσι εύκολα).
Και τότε...
Μέσα στην ησυχία...
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩΩΩ... ΠΑΡΤΕ ΕΝΑ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΙΛΟΟΟ... ΕΧΩ ΠΑΙΔΑKIA ΝΑ ΘΡΕΨΩΩΩΩ...
Γυρνάμε, και τι να δούμε;
Ο τυπάς, με την μπλε νάιλον σακουλίτσα του φούρνου περασμένη στο χέρι, γεμάτη με πακετάκια χαρτομάντιλα, πάνω από το κεφάλι 3 φοιτητριών (που κάθονταν μαζί στο ίδιο pc μπας και μάθουν πως δουλεύει η ρημαδοfortran) και μία έκφραση κακομοιριάς στο πρόσωπο λες και προσπαθούσε με τα φρύδια του να φτάσει τα μαλλιά του.
Καλά ρε φίλε. Είσαι ζητιάνος. Στο πανεπιστήμιο Πατρών πώς βρέθηκες, είναι και 10 χιλιόμετρα από Πάτρα. Θα μου πεις έχω έδρα τα Μποζαΐτικα που είναι δίπλα. Ντάξει.
Έφτασες στο πανεπιστήμιο. Είπες να δοκιμάσεις την τύχη σου και εδώ ρε παιδί μου, μιας και οι φοιτητές δεν έχουν αλλοτριωθεί εντελώς ακόμα από την ιμπεριαλιστική κοινωνία του ισχυρού που τρώει τον αδύναμο (και άλλα τέτοια όμορφα πράγματα) οπότε έχεις μια πιθανότητα παραπάνω. Ντάξει....
Αλλά που πας ρε φίλε; Έχει ένα κυλικείο, έχει μια καφετέρια παραπάνω, πάενε εκεί. Το υπολογιστικό που στα κομμάτια το ξετρύπωσες; (Μάλλον είδε την μεγάλη πόρτα και το Alarm και ψάρωσε).
Δηλαδή μετά το υπολογιστικό που θα πήγαινες; Στον Σοφοκλή που βγάζει τις φωτοτυπίες παραδίπλα ή θα έμπαινες στο αμφιθέατρο την ώρα που γράφουν οι άλλοι να πουλήσεις χαρτομάντιλα σε φοιτητές και παρατηρητές;
Και που 'σαι. Αν περάσεις από πρώτο όροφο, κοίτα λίγο τα αποτελέσματα ΕΘΣ και Κλασσικής μηχανικής. 6969 το μητρώο μου.
Αλλά ο ζητιάνος είναι έμπορας. Σου λέει όλο το εξάμηνο τα κωλόπαιδα κωλοβαράνε αλλά δεν μπορεί, εξεταστική όπως και να το κάνουμε η προσέλευση είναι μεγάλη, όλοι με την ελπίδα ζουν.
Και ακριβώς επειδή κωλοβαρούσαν ένα εξάμηνο τώρα και δεν πρόκειται να περάσουν τίποτα, δεν μπορεί, νεύρα, απογοήτευση, κλάματα άρα ζήτηση για χαρτομάντιλα.
Ή θα μπορούσε ο άλλος να χρησιμοποιήσει τα χαρτομάντιλα για να κάνει ένα πολύ διακριτικό σκονάκι. Γάτα ο ζητιάνος.
Πάντως, το θέμα με λίγο περισσότερη προσοχή παίρνει ακόμα περισσότερες διαστάσεις.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι κάτι τέτοιο είναι καλό σημάδι με το σκεπτικό ότι τα πανεπιστήμια έχουν γίνουν πια τόσο προσιτά στο λαό ακόμα και για τους ζητιάνους όσο και ο ηλεκτρικός.
Η ανώτατη εκπαίδευση είναι μέρος της ζωής όλων και όλοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε αυτή (απλά ο καθένας με τον δικό του τρόπο).
Επομένως, τώρα πια περιμένουμε να δούμε:
- πρεζάκια με Lucozade στο ένα χέρι (το άλλο έχει σαπίσει από την πρέζα, ρέκβιεμ για ένα όνειρο καταστάσεις) να πεθαίνουν έξω από τα γραφεία των καθηγητών.
- άπλυτους τσιγγάνους αραχτούς στα σκαλάκια έξω από το κτήριο να σου λένε ασήμωσε να σου πω την μοίρα σου.
- πεινασμένους Σέρβους με 7 παιδιά που δεν έχουν για τα να θρέψουν ζητώντας ελεημοσύνη έξω από τα εργαστήρια IV.
- μαύρους να γυρίζουν τα αμφιθέατρα με cd στο χέρι και πάνω από το κεφάλι σου να σου λένε "Σα-ΓΚΑ-πά-ω ΚΟΙ-τα" δείχνοντας σου το τελευταίο του Μελά.
Πάμε ρυθμικά:
ΟΙ ΖΗ-ΤΙΑ-ΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΟΙ ΖΗ-ΤΙΑ-ΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΟΙ ΖΗ-ΤΙΑ-ΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΟΙ ΖΗ-ΤΙΑ-ΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. ΟΙ ΖΗ-ΤΙΑ-ΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
