Αγαπητοί φίλοι και ακόμη πιο αγαπητές (από σήμερα αποφάσισα να κάνω διακρίσεις) φίλες. Είμαι βαθύτατα συγκινημένος και πραγματικά με δυσκολία κρατάω τα δάκρυά μου μακριά από το πληκτρολόγιο. Έχω κάνει βέβαια το υπόλοιπο γραφείο μου σκατά, αλλά αυτό είναι ένα γεγονός πολύ μικρό και ασήμαντο μπροστά στη μεγαλοσύνη που εκφράζεται από τον τίτλο και μόνο αυτού εδώ του άρθρου.
Ειλικρινά είμαι πεπεισμένος πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πιο βαρυσήμαντη στιγμή της συγγραφικής μου καριέρας, τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Και όλα αυτά όχι τόσο για το ότι τα όσα πρόκειται να γράψω θα είναι αποτέλεσμα θεϊκής έμπνευσης, αλλά κυρίως γιατί το θέμα για το οποίο θα γράψω από μόνο του μου προξενεί δέος και κάνει τα πόδια μου να τρέμουν.
Εύχομαι σε όλους εσάς να νιώσετε έστω και μια φορά στη ζωή σας ένα ανάλογο συναίσθημα με αυτό που με διακατέχει τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές.
Και η αυτού μεγαλειότης Ξανθόπουλος. Νίκος Ξανθόπουλος. Επάγγελμα ηθοποιός.
Ναι κυρίες και κύριοι. Αναφέρομαι στον Έλληνα ηθοποιό που άλλαξε τη ζωή μας με τους ρόλους και το παίξιμό του. Κι εγώ αναλαμβάνω την υπέρτατη τιμή να γράψω μια μικρή πραγματεία για την πάρτη του.
Τι εκφράζει όμως ο Ξανθόπουλος; Όσοι έχετε δει έστω και μια ταινία του θα έχετε σίγουρα σαφή εικόνα.
Ο Νικολάκης εκφράζει την πιο κλασσική και πιο τίμια φιγούρα του Έλληνα βιοπαλαιστή, τον ΚΚΕ οικοδόμο, μάστορα, μπογιατζή, οδηγό Κλαρκ στη Γερμανία το 1936, υπάλληλο στα Ορυχεία της Σιβηρίας, αρμεχτή αγελάδας στα Τρίκαλα.
Προσοχή! Ο Ξανθόπουλος είναι πάντα ΚΚΕ, αλλά ποτέ δεν μάχεται και δεν αγωνίζεται σε κομματικά πλαίσια, αφού ο αγώνας για την επιβίωση σε αυτό τον άδικο κόσμο που κυβερνούν οι λίγοι ισχυροί, δεν του αφήνει περιθώρια δύναμης αλλά και χρόνου.
Πρώτο μέλημα είναι η επιβίωση μέσα στη σκληρή και απάνθρωπη πραγματικότητα. Μετά έρχονται όλα τα άλλα.
Ο Ξανθόπουλος καπνίζει πάντα Karellia άφιλτρα, αυτά στο άσπρο επίπεδο πακέτο. Φθηνά για να μπορεί να τα αγοράσει με 3 και 60 και βαριά, όπως αξίζει σε έναν άντρα βαρύ κι ασήκωτο.
Είπα βαρύ κι ασήκωτο; Ναι, ο Νίκος δε σηκώνει θηλυκιά μύγα (οι οποίες σύμφωνα με κλινικές έρευνες είναι πολύ ελαφρύτερες από τις αρσενικές) στο σπαθί του.
Αν δεν υπήρχε τότε λογοκρισία και οι σκηνοθέτες του δίνανε καμιά ατάκα του στυλ "γυναίκα πίπα και στα γρήγορα γιατί είμαι κουρασμένος", τότε θα μιλάγαμε για μια νέα μορφή του Γκουσγκούνη, στο λίγο πιο κλαψομούνικο.
Ακόμη, ο Ξανθόπουλος ακούει μόνο ρεμπέτικα. Όχι Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου και τέτοια, αλλά πολύ πιο βαριά, του τεκέ. Είναι μάλιστα όλα ακυκλοφόρητα, ώστε να μη μπει στον κόπο να αγοράσει πικάπ και 45άρια (όχι magnum ρεεεεε!) αφού δεν έχει λεφτά.
Ο Ξανθόπουλος κάνει και κανένα μαύρο πού και πού για να ξεχάσει τους καημούς του, αλλά πάντα στα κρυφά από τη γυναίκα και τα παιδιά του, εφόσον δε θέλει να τους στεναχωρήσει.
Ο χαρακτήρας (θα έγραφα "οι χαρακτήρες" αλλά όλοι σχεδόν οι ρόλοι του ίδιοι είναι) που ενσάρκωνε ο Ξανθόπουλος ήταν ιδιαίτερα cult για την εποχή, τόσο cult μάλιστα που το πρότυπο διατηρείται αναλλοίωτο ακόμη και σήμερα.
Τη μεγάλη αυτή επιτυχία ο Ξανθόπουλος την όφειλε στην αγνότητά του και στο γεγονός ότι τα ζούσε κι ο ίδιος αυτά που έπαιζε κατά κάποιο τρόπο, μιας και σαν άνθρωπος δεν είχε και μεγάλη διαφορά από τους χαρακτήρες που ενσάρκωνε.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ.
Κούρκουλος, Βασιλάκης Καΐλας, Πρέκας είναι όλοι τους υποδεέστεροι και φτηνά αντίγραφα του Ξανθόπουλου.
Αυτή την ανωτερότητα και την αγνότητα του Νίκου τις επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο φίλος μας σταμάτησε να παίζει όταν έπιασε τα χοντρά τα λεφτά, έτσι ώστε να διατηρηθεί στη συνείδηση του κοινού ως ένας φτωχός πλην τίμιος βιοπαλαιστής κι όχι μια κυρία στα σαλόνια.
Δεν κλάφτηκε ποτέ έχοντας εκατομμύρια στην τσέπη. Θυμάστε μήπως πότε είδατε την τελευταία του ταινία;
Κλασσικές ατάκες Ξανθόπουλου:
- "Μάνα γιατί με γέννησες"
- "Γυναίκα, ρίξε δυο κιλά γαύρο στο τηγάνι να φάμε"
- "Το καθίκι με απέλυσε"
- "Πάω να ξαπλώσω για να ξεκουράσω το ταλαιπωρημένο μου κορμάκι"
- "Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά"
- "Τι να την κάνω τη ζωή"
- "Τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις γκόμενα"
- "Τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις φράγκα"
- "Πουτάνα κενωνία"
- "Αλήτη μ' είπες μια βραδιά"
- "Το ψωμοτύρι είναι το κολατσιό του εργάτη"
- "Έπεσα από την οικοδομή και χτύπησα το πόδι μου".
Η διαχρονικότητα του Ξανθόπουλου είναι προφανής στη σημερινή κοινωνία. Τόσο προφανής δε ώστε η λέξη που φέρει το όνομά του χρησιμοποιείται ευρέως σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής.
Η έννοια βέβαια έχει αλλάξει μιας και έχει προσαρμοστεί στο πνεύμα της εποχής. Ελάχιστη σχέση έχει με τη σημασία που είχε πριν κάποια χρόνια κι αυτό γιατί σήμερα έχει χαθεί η αγνότητα.
Τη σήμερον ημέρα (δώστε βάση γιατί αυτή ακριβώς τη στιγμή κατοχυρώνεται νομικά ο όρος στο WebSloth) "Ξανθόπουλος" είναι ο άνθρωπος που κλαίγεται συνεχώς, που όλα και όλοι του φταίνε, που δουλεύει πολύ χωρίς ιδιαίτερα μεγάλες απολαβές.
Ακόμα, ο όρος χρησιμοποιείται συχνά για να εκφράσει έναν άνθρωπο γκαντέμη, με την πλήρη έννοια της λέξεως.
Ο σύγχρονος Ξανθόπουλος είναι άνθρωπος συνήθως εξαθλιωμένος εξωτερικά, ψηφίζει κατά 90% Τσοβόλα, έχει λακκάκι στο πηγούνι και μυτερά αυτιά.
Ο σύγχρονος Ξανθόπουλος δεν είναι ποτέ δημόσιος υπάλληλος (εκτός κι αν δουλεύει στα εθνικά ορυχεία), καθώς οι ιδιωτικοί υπάλληλοι συνήθως κακομεταχειρίζονται περισσότερο.
Δεν είναι επίσης σε καμία περίπτωση γιάπης ή στέλεχος επιχείρησης και δε φοράει ποτέ μαύρα γυαλιά ηλίου.
Ο σύγχρονος Ξανθόπουλος είναι άνθρωπος επικίνδυνος γιατί προσπαθεί ανεπιτυχώς να εκφράσει μια εποχή που έχει εδώ και καιρό περάσει.
Ο όρος θα χρησιμοποιείται υποτιμητικά και ειρωνικά. Όταν όμως λέμε "Ο Ξανθόπουλος" η λέξη αλλάζει νόημα, καθώς θα αναφερόμαστε στο φίλτατο Νικόλα, που άφησε εποχή.
"Ξανθοπουλίαση" είναι ένας ιατρικός όρος που εκφράζει την κατάσταση του ασθενή ο οποίος παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα του Ξανθόπουλου.
Φράσεις συχνά χρησιμοποιούμενες και γραμματικά σωστές είναι οι "Με έπιασε ξανθοπουλίαση", "Η ξανθοπουλίαση με κυνηγά όπου κι αν πάω" κλπ.
Ο όρος ξανθοπουλίαση πρέπει να χρησιμοποιείται και για άτομα τα οποία δεν είναι Ξανθόπουλοι, με την ευρύτερη όμως έννοια της γκαντεμιάς, χωρίς τα υπόλοιπα συμπτώματα του Ξανθόπουλου.
Προσθήκη μετά την ανάγνωση άρθρου περί Χασάν: Ο Ξανθόπουλος αποτελεί τη φυσική κατάληξη του Χασάν, το ένα είναι λογικό επακόλουθο του άλλου.
Ξανθόπουλοι γίνονται όσοι Χασάν γνωρίζουν ήδη ότι είναι Χασάν, τη βρίσκουν με την κατάσταση αυτή και ψάχνουν για κάτι ανώτερο, κάτι πιο αυθεντικό, κάτι πιο ατόφιο.
Ξανθόπουλος είναι ένας ΚΚΕ Χασάν που δε θεωρεί την κατάντια του απόρροια της δικής του προσωπικότητας, αλλά τη βλέπει σαν ένα ακόμα βάρος της κοινωνίας που είναι αναγκασμένος να υποστεί.
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
