Είναι πρωί Τετάρτης 3/1/2001. Ο γραφών κοιμάται του καλού καιρού σε μια υπεράνθρωπη προσπάθειά του να συνέλθει από τα ποτά της Τρίτης, την αϋπνία της Δευτέρας και τα ξενύχτια του παρασκευοσαββατοκύριακου. Τιτιτιν! Χτυπάει το κινητό. Μετά τα απαραίτητα μπινελίκια (πάλι γύρισα μεθυσμένος ο μαλάκας και δε θυμήθηκα να το κλείσω) παίρνω την απόφαση να δω ποιος μού 'στειλε μήνυμα και με ξύπνησε (δε σας λέω τι ώρα ήταν, αυτοσχεδιάστε).
Όνομα αποστολέα: Δε μας ενδιαφέρει.
Ιδιότητα αποστολέα:συμφοιτητής.
Μήνυμα: Γιατρέ μου αρχίζουμε εξεταστική στις 15!
(όχι ακριβώς έτσι αλλά η ουσία αυτή ήταν).
Σχόλιο παραλήπτη: Όοοοοχι ρε πούστηηηηη! @#%@#^!%$&*&$%(*($)&*($&!~.
Μη σας τα πολυλογώ μετά από κανά μισάωρο σηκώνομαι από το κρεβάτι (χρόνος ρεκόρ για μισοκοιμισμένο), ετοιμάζομαι, χλαπακιάζω και παίρνω το citroenάκι μου (τρόπος του λέγειν το "μου") για να πάω στη σχολή να δω τι γίνεται.
"Δεν μπορεί να είναι αλήθεια, να δεις που με δουλεύουν τα κωλοπαίδια, πέρσι γιατί αρχίσαμε αρχές Φλεβάρη ε;" σκέφτομαι.
Τέλος πάντων, αφού από το άγχος μου έσπασα άλλο ένα ρεκόρ (Πετράλωνα - Ζωγράφου σε 12 λεπτά μέσω Παγκρατίου και διασχίζοντας όλη την Πανεπιστημιούπολη και τη μισή Πολυτεχνειούπολη), κατάφερα να φτάσω στη γραμματεία της σχολής μου η οποία παρεμπιπτόντως ήταν ανοικτή (!).
Μετά τα απαραίτητα...
("Καλώς το αγόρι τ' όμορφο", "Χρόνια πολλά", "Πώς πέρασες" κλπ, αμ τι, τόσα μαθήματα που χρωστάμε, έχουμε πιάσει κολλητηλίκια και με τη γραμματέα. Μακάρι να ήταν γκόμενα κανενός καθηγητή μου, αλλά πού τέτοια τύχη...)
...ζητάω ένα πρόγραμμα εξεταστικής. Το παίρνω, χαιρετάω σαν καλό παιδί και βγαίνω έξω. Με το που βγαίνω πετυχαίνω έναν άλλο συμφοιτητή μου και αρχίζουμε την κουβεντούλα μιλώντας για άσχετα πράγματα, οπότε μέχρι να μπω στο αμάξι και να τον χαιρετήσω δεν προλαβαίνω να κοιτάξω τίποτα.
Λέω να μην αγχωθώ. Βάζω μουσικούλα και οδηγάω ήρεμος. Στα πρώτα φανάρια, κάπου στο Βύρωνα, ρίχνω μια ματιά... και τρώω την πρώτη κρυάδα: 15/1 Γραμμική Άλγεβρα ΙΙ, ενώ η Ι που είναι απαραίτητη (από πλευράς γνώσεων) για να περάσεις τη ΙΙ είναι 15 μέρες μετά!
Και όσον αφορά τα υπόλοιπα... κάθε 2 μέρες γράφω κι από ένα μάθημα(μαζί με αυτά που χρωστάω βέβαια, είναι πολλά πανάθεμά τα). Ευτυχώς δεν τράκαρα μέχρι να πάω σπίτι.
Πιθανή αντίδραση όσων από εσάς διαβάζετε με προσοχή τα όσα γράφω μέχρι τώρα, συντετριμμένοι και έτοιμοι να κλάψετε από συγκίνηση: "Μεγάλε το κεφάλι μέσα και στρώσου στο διάβασμα!".
Ε όχι κύριοι(και κυρίες)!
Μετά από ήρεμη και ώριμη σκέψη κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δε χρειάζεται να βασανίζομαι με μικροπράγματα, γιατί όλα είναι μικροπράγματα. Εξάλλου είμαι από τους ανθρώπους που όταν αγχώνονται τα κάνουν όλα σκατά.
Μου ταιριάζει πολύ περισσότερο η αναισθησία, το στυλ "coca cola, και στ' αρ****α μου όλα" (δεν το ξέρετε το ανέκδοτο; δεν πειράζει κάποια άλλη φορά...).
Το άρθρο πρέπει να τελειώσει σύντομα, γιατί πρέπει να κάνω ένα μπανάκι και να πάω για καφέ. Μην περιμένετε βέβαια ότι κατά τη διάρκεια της εξεταστικής δε θα βλέπετε άρθρα μου επειδή θα διαβάζω. Κάθε άλλο...
(χαρήκατε προς στιγμήν ε; κι όμως δε θα σας απαλλάξω από την ελεεινή παρουσία μου).
Αν και θέλω να πιστεύω ότι αυτή η εξεταστική θα πάει πολύ καλύτερα από τις τρεις προηγούμενες, δε σκοπεύω να κόψω την επαφή μου με τον έξω κόσμο, με οποιονδήποτε τρόπο. Όλα θα συνεχιστούν ως έχουν, από τις πρώτες μέχρι και τις τελευταίες αρμοδιότητές μου, γιατί είμαι ο Hulk...
Τελειώνοντας (επιτέλους για 'σας) να ευχηθώ σε όλους όσους δίνουν καλό κουράγιο και καλή δύναμη. Αν τα 'χουν αυτά, δε χρειάζεται να ευχηθώ καλή επιτυχία, είναι δεδομένη.
Και να θυμάστε: το υπερβολικό υποχρεωτικό διάβασμα σκοτώνει. Έχω διαβάσει εξάλλου τόσο πολύ για τις συνέπειες του ποτού και του τσιγάρου, που αποφάσισα να κόψω το διάβασμα (άσχετο αλλά τώρα το θυμήθηκα και τό 'γραψα).
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ!!!
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
