Καταρχήν να αναφέρω ότι το άρθρο που ακολουθεί είναι λίγο αηδιαστικό κι ελεεινό. Θα προσπαθήσω μέσα από το κείμενο αυτό να διασαφηνίσω και να ερευνήσω πλήρως την έννοια και τη φυσική σημασία της φράσης "Μού 'φτασε το σκατό στην κάλτσα", την οποία οι περισσότεροι από 'σας πιστεύω πως την έχετε χρησιμοποιήσει. Σίγουρα όμως δεν έχετε μπει ποτέ στον κόπο να την ερευνήσετε. Πάμε λοιπόν.
Η έκφραση "μου 'φτασε το σκατό στην κάλτσα" κατά τα γνωστά χρησιμοποιείται για να εκφράσει κάποια φοβία. Ας μελετήσουμε όμως το θέμα εις βάθος.
Έχει εξακριβωθεί επιστημονικά ότι σε περιπτώσεις φόβου ο άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να προβεί σε διαφόρων ειδών εκκρίσεις(εμετός, σκατά, κατρουλίνη και άλλα όμορφα).
Το πιθανότερο βέβαια είναι η διάθεση για χέσιμο, το οποίο αρχικά εκδηλώνει την παρουσία του με 2-3 πολύ πετυχημένες κλανιές (a.k.a. βρωμερές μέχρι εκεί που δεν παίρνει).
Οπότε, σύμφωνα με τη θεωρία των πιθανοτήτων είναι πράγματι σωστό που λέμε για σκατά και όχι για τίποτα άλλο (Μού 'φτασαν τα ξερατά στην κάλτσα; Δεν ακούγεται και όμορφο εκτός των άλλων).
Κάτι άλλο τώρα που με απασχόλησε ιδιαίτερα κατά την έρευνά μου πάνω στο θέμα: Γιατί το σκατό να φτάσει στην κάλτσα και να μη μείνει στο σώβρακο πχ; Κατέληξα στο εξής συμπέρασμα:
Για να φτάσει το σκατό μέχρι την κάλτσα πρέπει με κάποιο τρόπο να κυλήσει. Απορρίπτουμε λοιπόν όλες της περιπτώσεις "σταθερού σκατού" (κουράδας δηλαδή) γιατί η κατρακύλα τέτοιου είδους είναι μάλλον αδύνατη και οι εξισώσεις κίνησης περιγράφονται μόνο με τη χρήση της κβαντομηχανικής, η οποία όμως έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι κατάλληλη για την περιγραφή της κίνησης των σκατών.
Η μοναδική περίπτωση που μπορεί να φτάσει μια συμπαγής κουράδα στην κάλτσα είναι να πέσει υπό γωνία 30 έως 45 μοιρών(ανάλογα με το ύψος σας και το άνοιγμα των ποδιών σας) και να μη φοράτε τίποτα από τη μέση και κάτω (εκτός φυσικά από τις κάλτσες).
Είναι λοιπόν φανερό ότι για να κυλήσουν τα σκατά μέχρι την κάλτσα πρέπει να βρίσκονται σε ρευστή μορφή, άρα η ευκοίλια ενδείκνυται για τέτοιες περιπτώσεις.
Η ευκοίλια έχει την τάση να κολλά πάνω σας στην ελεεινή περίπτωση που θα χεστείτε και να ακολουθεί την τροχιά του σώματός σας φτάνοντας τελικά μέχρι την κάλτσα.
Αντιθέτως, τα σταθερά σκατά, πέρα από την αδυναμία τους να κυλήσουν πάνω σας, έχουν την τάση να ακολουθούν πιστά το νόμο της βαρύτητας και να εκτελούν ελεύθερη πτώση προς το έδαφος.
Είναι λοιπόν πέρα για πέρα φανερό ότι για να είναι δόκιμη η έκφραση που εξετάζουμε, πρέπει να αποδειχθεί ότι όταν ο άνθρωπος φοβάται και του 'ρχεται χέσιμο από το φόβο του, τότε τον έχει πιάσει κατά πάσα πιθανότητα ευκοίλια.
Βέβαια, οι μετρήσεις του όποιου πειράματος θα επιφέρουν κάποιο σφάλμα γύρω στο 19-209% (μεγάλο δυστυχώς) γιατί η ευκοίλια μπορεί να προκληθεί και από την κατανάλωση πολλών γλυκών, σουβλακίων, από κρυολόγημα κλπ, και όλα αυτά δυστυχώς για να τα λάβουμε υπόψιν είναι λίγο αδύνατο, πρέπει να ρωτήσουμε ξεχωριστά τον κάθε άνθρωπο πάνω στη γη.
Δεν πτοούμαστε όμως και συνεχίζουμε:
Σε ένα συνέδριο που συμμετείχα πρόσφατα ως επίσημος καλεσμένος με θέμα "Η ψυχολογία του χεσίματος" ένας διακεκριμένος ψυχολόγος του οποίου το όνομα δεν το αναφέρω για λόγους λογοκρισίας (γκρρρ...) είπε τα εξής:
"Αγαπητοί μου συνάδελφοι, οι τελευταίες μου έρευνες πάνω στο θέμα "σκατό, φόβος και ψυχολογία" απέδειξαν ότι όταν ο άνθρωπος χέζεται από το φόβο του, έχει την τάση να δημιουργεί σταθερότατες κουράδες.
Αυτό συμβαίνει για τον απλούστατο λόγο ότι όταν το Εγώ νιώθει φόβο, το Υπερεγώ προσπαθεί να δημιουργήσει ένα αίσθημα ψευδούς ασφάλειας, για να ελαττώσει την όποια φοβία.
Έτσι ο εγκέφαλος δίνει εντολές στον παχύ έντερο να παράγει σταθερότατα σκατά, τα οποία δίνουν ένα αίσθημα ασφάλειας σε σχάση με τα χαλαρά. Εξάλλου πού νιώθετε περισσότερο ασφαλείς αγαπητοί μου, μέσα σ' ένα δωμάτιο ή μέσα σε μια πισίνα;"
Ομολογώ ότι συγκλονίστηκα από αυτή του τη μαρτυρία, η οποία μάλιστα μας κάνει σαφές πως για άλλη μια φορά χρησιμοποιούμε απερίσκεπτα μια έκφραση. Μην ξαναπείτε ποτέ "μού 'φτασε το σκατό στην κάλτσα". Είναι τραγικό λάθος!
Icegubs, πάντα πιστός στο δημοσιογραφικό του καθήκον, για το WebSloth, με μια έρευνα που για να διεξαχθεί χρειάστηκαν 666 ξενύχτια και 1666 ρολά κωλόχαρτο (από τα καινούρια τα diana με τα 1000 φύλλα).
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
