Στο ευχέλαιο ψάλλονται εφτά εδάφια από τα ευαγγέλια. Μέσα σε μία λεκάνη όπου έχουμε βάλει αλεύρι, ανάβουμε εφτά κεριά. Επίσης στα παλιά χρόνια στο ευχέλαιο έψαλαν εφτά ψάλτες, εφτά παπάδες και κάποιοι ακόμα εφτά. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι μας είπε ο πάτερ. Ποιος πάτερ; Μα αυτός που έκανε ευχέλαιο στο σπίτι της θείας του πατέρα μου, στο οποίο και ήμασταν καλεσμένοι χθες.
Εντωμεταξύ, στην συγκεκριμένη θεία είχα να πατήσω το πόδι μου κάτι μήνες και δεν με έπαιρνε να βρίσκω δικαιολογίες για να δικαιολογήσω την απουσία μου αν δεν πήγαινα.
Άσε που μετά το ευχέλαιο το μενού είχε καρμπονάρα και αμαρτία από το θεό να την ξεκοκαλίσει ο πάτερ, αν και στο τέλος μετά το ευχέλαιο τελικά έφυγε.
Ενδιαφέρουσα εμπειρία πάντως. Εξάλλου, ακούς ευχέλαιο, να μην ξέρεις περί τίνος πρόκειται;
Ξεκινάει λοιπόν ο πάτερ και ψάλει. Το ξεκινάει από αρχαία αλλά δεν ξέρω τι έγινε και σιγά σιγά το γυρίζει σε μούμπλε μούμπλε απσπσπσου μούμπλε απσπσπου λέγοντας την πρώτη συλλαβή από κάθε λέξη. Μάλλον θα 'χε να κάνει καμιά βάφτιση μετά και βιαζόταν να τελειώσει μία ώρα αρχύτερα.
Η μόνες λέξεις που κατάφερα να ξεχωρίσω ήταν το "Σοφία ορθή" και το "πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν" (αν έβαλα και κάνα ν παραπάνω συγχωρέστε με μιας και στα αρχαία... σκραψ)
Μόλις άκουσα το δεύτερο μου 'ρθε να λυθώ γιατί ήδη άρχισε να χαχανίζει η ξαδέρφη από πίσω μου. Το είπε και με ένα ύφος λες και σου λέγε "χεχε, ατιμούλη, ξέρω τι έκανες χθες το βράδυ πριν κοιμηθείς, χεχε". Κάτι ξέρει αυτός, κάτι ξέρει...
Και τότε... σηκώνει το πετροχείλι (ένα μακρόστενο, να το πω, ένδυμα σαν χαλί με τρύπα για να περνάει από το κεφάλι και φτάνει μέχρι κάτω, στα πόδια, το οποίο φοράνε οι παπάδες, έτσι νομίζω λέγεται (γράφεται) και βάζει από κάτω τον θείο με τη θεία.
Και εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως γίνονται όλα τα ατυχήματα στυλ παπαρούπας και έλα να σε ευλογήσω τέκνον μου.
Κάθε φορά που τελείωνε την ανάγνωση ενός ευαγγελίου ή άρχιζε την ανάγνωση του επόμενου (δεν είμαι σίγουρος, λες και ξεχώριζα που τελείωνε το ένα και άρχιζε το άλλο) άναβε και ένα από τα εφτά κεριά.
Στο επόμενο ευαγγέλιο σειρά είχαν οι υπόλοιποι που παρευρίσκονταν εκεί (μαζί με μένα). Κάθε ευαγγέλιο και μία... επίκυψη εναλλάξ. Μία ο θείος με τη θεία μία οι υπόλοιποι.
Εντωμεταξύ, το μεσημέρι είχα φάει γίγαντες ενώ πριν αρχίσει το ευχέλαιο κατέβασα μισό λίτρο coca (cola για να μην παρεξηγιόμαστε).
Μία με το σκύψιμο, μία με το σφίξιμο για να μην αρχίσω να γελάω με αυτά που έβλεπα και άκουγα, άρχισα να έχω πιέσεις στην εντερική χώρα καθώς και περίεργους ήχους από την κοιλιά καθώς το ανθρακικό της coca cola αναλάμβανε δράση.
Και σας ερωτώ. Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να κλάσετε ή να ρευτείτε και να μην μπορείτε για να μην γίνεται ρεζίλι, να σφίγγεστε και να υποφέρετε; Σίγουρα θα σας έχει τύχει οπότε ελάτε στη θέση μου.
Κάποια στιγμή δεν άντεξα, άφησα μια φοβερά ύπουλη εντελώς αθόρυβη (-η ειδικότητα μου-) αλλά παράλληλα ψιλοβρωμερή οπότε από κάπου ακούστηκε ένα γκουχ γκουχ (εγώ καθόμουν πρώτο τραπέζι πίστα που λένε).
Τέλος πάντων, κάποια στιγμή ο πάτερ τελείωσε την ψαλμωδία. Τα μαζέψαμε (κεριά και λιβάνια που λέμε) και τον ευχαριστήσαμε.
Τότε άρχισε να μας παινεύει ή μάλλον να παινεύει την οικογένεια του θείου μου λέγοντας πως όταν πρωτοήρθε στην γειτονιά δεν είχε ακούσει καλά λόγια για τους κατοίκους της και ήταν επιφυλακτικός ως προς το τι θα συναντήσει, ωστόσο η πρώτη οικογένεια που επισκέφτηκε ήταν αυτή της θείας και τότε είπε πως αν όλες οι οικογένειες ήταν έτσι αυτή η γειτονιά είναι ο παράδεισος.
Αυτός, είπα από μέσα μου, θα κάνει γερή μπάζα σήμερα. Και όμως δεν πήρε δραχμή και έφυγε πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Το αναφέρω για να μην με λένε και κακό.
Την ίδια βραδιά χαρτζιλικώθηκα "αγρίως" κάνοντας γερή μπάζα οπότε μάλλον το ευχέλαιο όχι απλά έπιασε, αλλά η δράση του άρχισε την ίδια κιόλας μέρα. Συν του ότι έφαγα τον άμπακο.
Παιδιά, γι' αυτό σας λέω, κάντε ένα ευχέλαιο. Ποτέ δεν ξέρετε
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
