Οικογενειακές διακοπές στην εν λόγω περίσταση σημαίνει διακοπές με πατέρα, μητέρα, αδερφή, θείο, θεία, ξαδέρφη, ξάδερφο, παππού, γιαγιά και δεύτερη θεία, δεύτερη ξαδέρφη ενίοτε. Ναι, δεν πρόκειται τίποτα άλλο από το σόι μου. Προσθέστε στα παραπάνω ένα εξοχικό στο Νέο Συκάμινο, 6-7-8 χιλιόμετρα μακριά από τον Ωρωπό. Ήμουν εκεί μία περίπου βδομάδα, γύρισα χθες και ξαναφεύγω αύριο.
Δεν ξέρω πόσοι έχετε μία παρόμοια εμπειρία. Δεν ξέρω πόσοι με λυπάστε αυτή τη στιγμή. Αν όχι, διαβάστε παρακάτω. Όπως πάντως και να το κάνουμε μια εμπειρία είναι μία εμπειρία.
Εκεί βαράει η ζέστη και αν πιάσει καύσωνας την έκατσες, διότι ούτε air condition υπάρχει, ούτε καν ανεμιστήρας. Μα τι λέω, εδώ δεν υπάρχει καν ρεύμα, όλα με 12Voltη μπαταρία αυτοκινήτου γίνονται και μετασχηματιστή στα 220Volts.
Έτσι όταν αρχίσεις πια να κολλάς από τη δροτσίλα πάνω σου, το παίρνει απόφαση, φοράς το μαγιό σου και με το λάστιχο του ποτίσματος καταβρέχεσαι. Και το βράδυ.
Εκεί είναι το μέγιστο μαρτύριο. Να ζεσταίνεσαι και να μην ξέρεις τι άλλο να βγάλεις. Μέχρι το boxerάκι γιατί δεν λέει να σοκαριστεί η ξαδέρφη (αχ, αιμομιξίες και αηδίες. Αυτά θα μας φάνε).
Κατά τις οκτώ η ώρα έχουμε επισκέψεις. Τα κουνούπια. Κουνούπια μέσα στο σπίτι, κουνούπια έξω, κουνούπια πάνω στο τραπέζι, κουνούπια πάνω στο σβέρκο σου, κουνούπια παντού. Τι να σου κάνει το φιδάκι. Τι να σου κάνει το Autan. Ευτυχώς που έχω πυκνή τρίχα σε αρκετά σημεία (όχι σχόλια παρακαλώ) και δυσκολεύω το έργο τους.
Και ο παππούς... Ήρθε για διακοπές, περνάει καλά, αλλά για να γίνει αυτό δεν μπορούμε να περάσουμε καλά εμείς. Καθότι ο παππούς έχει τρέλα με το ψάρεμα.
Δεν λέω, ο άνθρωπος είναι κυριολεκτικά καλλιτέχνης στο πως πιάνει τα μελανούρια αλλά εγώ τι φταίω να χάσω τον ύπνο μου και να σηκωθώ στις 6:30 για να πάμε τον παππού για ψάρεμα στην άλλη μεριά της Εύβοιας;
Άσε που δεν είμαι φίλος του ψαριού. Μόνο αθερίνα γιατί τα άλλα ΒΑΡΙΕΜΑΙ να τα καθαρίζω. Άντε και γαύρο, ίσως και καμία κονσέρβα. Εχ, να κάτσει να ψαρέψει σπίτι του. Ας έχει χάρη που έσκασε καλό χαρτζιλίκι και δεν με παίρνει να φωνάξω πολύ.
Και η θεία δοκιμάζει και αυτή που και που τις ικανότητες της στα ψάρεμα. Σκηνικό:
Η θεία πάνω στο βράχο με το καλάμι στο χέρι(είναι και λίγο κοντούλα, γελοίο θέαμα εχεχε). Ένα παιδάκι με ένα σακίδιο στην πλάτη σταματάει δίπλα της.
"Καλέ κυρία ψαρεύετε;"
"Ναι, ψαρεύω."
"Πιάνεται τίποτα;"
"Ε, όλο και κάτι τσιμπάει."
"Καλέ κυρία με τι ψαρεύετε;"
"Με Ακροβάτη™." (no comment)
"Και αυτά που θα σας μείνουν τι θα τα κάνετε;"
"Θα τα μαζέψω για να ξαναψαρέψω άλλη φορά."
Το παιδάκι φεύγει τότε. 15 δευτερόλεπτα μετά παραπατάει η θεία, και οι ακροβάτες με ένα μπλουφ (και όχι μπλουμ) βρίσκονται στη θάλασσα.
"Το )@&*#%μένο, που να του ράψουνε το στόμα. @#)^@%, @#$^(% και #@%^. Από το μάτι του πήγε, που να του *@#%^$ και να _!@$*_!# η !@%#^ του"
Και δεν σε παίρνει να γελάσεις (μπροστά της τουλάχιστον) γιατί οι κατάρες θα εκτοξευθούν πάνω σου.
Έχει βέβαια και τα καλά του το όλο θέμα. Φαΐ το μεσημέρι, φαΐ το βραδύ, φαΐ το απόγευμα, φαΐ το πρωί. Η ψησταριά στο φουλ καθότι ο καθαρός αέρας και το οξυγόνο ανοίγουν την όρεξη.
Είμαστε και στην ανάπτυξη, φεύγουν οι μπριζόλες η μία μετά την άλλη. Πατατάκια και κρουασάν δεν πρόλαβα ακόμα. Τα τρώει όλα ο ξάδερφος όπως επίσης έχει το συνήθειο να αδειάζει το πιάτο με τις τηγανιτές πατάτες στο δικό του πιάτο και δεν μένει τίποτα για τους άλλους (για μένα - "Μου 'φάγαν το μπιφτέκι μουυυυυ, κλαψ").
Το ίδιο και με τα λουκανικάκια και το σαλάμι αέρος. Καμιά μέρα θα εκνευριστώ και θα του καπελώσω το πιάτο. Το λέω αυτό γιατί είναι μια δοκιμασμένη μέθοδος.
Μία μέρα δεν έτρωγε τους λαχανοντολμάδες του. Μετά από αρκετές φωνές της θείας το πήρε απόφαση και άρχισε να τρώει. Κάποια στιγμή κάνει μία κίνηση κάπως ατσούμπαλη και το πιάτο βρέθηκε στο πάτωμα.
Τότε η θεία, ήρεμη, έπιασε τους λαχανοντολμάδες από το πάτωμα έναν έναν, τους έβαλε μέσα στο πιάτο και με περίσσεια χάρη το παίρνει και το τρίβει στην μούρη του ξαδέρφου.)
Και μετά το φαΐ, η απόλαυση του ύπνου. Απόλαυση υπό ιδανικές βέβαια συνθήκες. Όταν δηλαδή δεν κάνει πολύ ζέστη, και ο ξάδερφος δεν παίζει rpg pokemon με την αδερφή γκαρίζοντας: "Χα, είσαι confused τώρα. Χα.", "χμ, δεν είχες άλλο ένα damage counter πάνω στο basic pokemon σου;", "Φλιπάρω ένα coin και...yeah! Ψόφα bulbasaur, ΨΟΦΑ." κτλ κτλ.
Τα περί ξαδέρφου δεν τελειώνουν εδώ. Πραγματικά το παιδί έχει ένα ταλέντο δυστυχώς ανεκμετάλλευτο μέχρι στιγμής στο ρέψιμο. Όταν λέω ανεκμετάλλευτο εννοώ ότι δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό και έτσι αρκείται στην εντός σπιτιού εμφανίσεις.
Υπάρχει και ένα δεύτερο καλό. Αυτό είναι ο ουρανός με τα αστερία. Όταν βέβαια έχουν πάει όλοι ξεροί για ύπνο από την κούραση και σβήσουν φώτα, σταματήσουν οι φωνές (και τα ρεψίματα).
Ε βέβαια, αφού ο παππούς ήρθε να κάνει διακοπές Ωρωπό και στο τέλος θα μάθει καλύτερα την Εύβοια από το Ηράκλειο όπου και μένει μόνιμα. Και όταν γκαρίζω (διακριτικά) "ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩΩΩ" με λένε και ρέμπελο από πάνω. Εχ, κλείνω εδώ την παρένθεση.
Έτσι μπορείς να μείνεις μέχρι και ώρες χαζεύοντας απλά τον ουρανό και κάνοντας ευχές στα αστέρια που πέφτουν.
("Θέλω έναν Pentium III με 128Mb και μία isdn γραμμή", "Θέλω δύο Pentium III με 128Mb και δύο Ethernet κάρτες να παίζω starcraft mutiplayer στο σπίτι μου", "Θέλω μία κοκκινομάλλα, 1,75 που να φοράει σουτιέν νούμερο τρία", "Θέλω δύο κοκκινομάλλες, 1,75 που να φορούν σουτιέν νούμερο τρία" κτλ κτλ.)
Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες. Ότι και να πω λίγο είναι για την όλη κατάσταση. Η έννοια διακοπές μέσα από το πρίσμα "σόι" αποκτά άλλες διαστάσεις. Άντε, ζωή σε λόγου σας.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟΟΟΟΟΟΟΟ...
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.