Σήμερα συνεχίζω με το δεύτερο μέρος της έρευνας μου πάνω στις συγκοινωνίες. Αν και ο ηλεκτρικός και το μετρό αποτελούν "προνόμιο" της πρωτεύουσας (ας προσέχαμε) διαβάστε το και οι μη κάτοικοι Αθηνών. Έτσι για να δείτε πόσο τυχεροί είστε εσείς, και τι ταλαιπωρία γλιτώνετε που δεν έχετε τέτοιες υποδομές στην πόλη σας μέχρι στιγμής (ή και ποτέ). Και μετά την μικρή αυτή παρένθεση, συνεχίζω.
Ηλεκτρικός
Δεν ξέρω γιατί, αλλά από την παράδοση του μετρό και μετά προσπαθούν να μας πείσουν πως ηλεκτρικός και μετρό πρόκειται για κάτι ενιαίο. Αμ, δεν είναι.
Ο ηλεκτρικός έχει άλλη χάρη. Περιμένεις στο σταθμό και έρχεται το πρώτο τρένο. Σταματάει. Ανοίγει τις πόρτες. Προσπαθείς να μπεις αλλά με πικρία διαπιστώνεις ότι δεν χωράς. Το αφήνεις να φύγει και περιμένεις το επόμενο. Μία από τα ίδια.
Αρχίζεις να ρίχνεις μπινελίκια. Ωστόσο και το τρίτο τρένο είναι γεμάτο. Αρχίζει να κοιτάς επίμονα το ρολόι σου που ήδη έχεις αργήσει. Κοιτάς τους ομοιοπαθείς σου που περιμένουν και αυτοί μήπως καταφέρουν και χωθούν κάπου.
Συνεχίζεις τα μπινελίκια πιο δυνατά τώρα για να δείξεις σε όλους τη δυσαρέσκεια σου. Τελικά φτάνει ένα τρένο στο οποίο μόλις και χωράς να μπεις. Οι πόρτες κλείνουν. Σε τρία λεπτά φτάνεις στην επόμενη στάση.
Αναγκαστικά κατεβαίνεις για να ανοίξεις δρόμο σε όσους θέλουν να κατέβουν στην συγκεκριμένη στάση. Φυσικά φροντίζεις να ξαναμπείς έγκαιρα, γιατί αλλιώς φτου και από την αρχή.
Τελικά, διατηρώντας σταθερή διαφορά από το τζάμι της πόρτας γύρω στα 4-5 εκατοστά, φτάνεις στον τελικό προορισμό σου μουσκίδι στον ιδρώτα.
Τα παραπάνω τα ζουν καθημερινά πολλές χιλιάδες ανθρώπων. Ωστόσο ισχύουν κυρίως στις ώρες αιχμής. Τότε τα πράγματα είναι αισχρά. Τόσο που ακόμα κι εγώ δεν έχω να προτείνω τίποτα άλλο από το να πάρετε δικό σας αμάξι.
Εδώ δεν ισχύουν τόσο αυτά που ισχύουν στα λεωφορεία οπότε είναι περισσότερο θέμα τύχης αν θα κάτσετε ή όχι. Υπάρχουν όμως και ώρες που ο ηλεκτρικός μπορεί να είναι απόλαυση (ώρες μη αιχμής).
Πως να περάσετε ευχάριστα και δημιουργικά την ώρα σας στο τρένο:
Όσο περιμένετε να φτάσετε στον προορισμό σας, μπορείτε να κάνετε διάφορα πράγματα για να περάσετε την ώρα σας ευχάριστα και πάνω από όλα δημιουργικά:
Διαβάστε την εφημερίδα του διπλανού
Όπως και να το κάνουμε κάποιος σε αντίθεση με εσάς έχει ήδη βρει πως να γεμίσει τον χρόνο του μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Ε, εκμεταλλευτείτε το.
Διακριτικά και ενώ το αριστερό σας μάτι πλανάτε άσκοπα τριγύρω, ρίχτε με το δεξί μία ματιά στην εφημερίδα του διπλανού σας από τα δεξιά (αν κάθεται αριστερά αλλάξτε τον ρόλο τον ματιών).
Όταν σιγουρευτείτε πως δεν σας προσέχει, φέρτε και το αριστερό πάνω στην εφημερίδα. Αρχίστε να διαβάζετε γρήγορα.
Αν τώρα σας αντιληφθεί τότε με τρόπο ρίχτε τα μάτια σας στα πόδια του ύστερα στα δικά σας και μετά σε αυτά του μπροστινού σας έτσι ώστε να φανεί πως την στιγμή που σας κοίταξε έτυχε να είχατε τα μάτια σας πάνω στην εφημερίδα του και δεν το κάνατε επίτηδες.
Μόλις περάσει ο κίνδυνος ξαναρχίστε το διάβασμα (προσοχή, αν σας αντιληφθεί δεύτερη φορά ακολουθήστε διαφορετική διαδρομή με τα μάτια για να μην σας ψυλλιαστεί).
Αυτός βέβαια είναι ένας αρκετός έμμεσος τρόπος προσέγγισης. Άλλη τακτική θα ήταν να σκύψετε πάνω στην εφημερίδα κολλώντας τα μάτια σας πάνω της.
Τώρα, υπάρχει το εξής ρίσκο. Μπορεί να σας βρίσει. Ωστόσο υπάρχουν και οι εξής πιθανότητες: Να σας δώσει την εφημερίδα να την διαβάσετε με την ησυχία σας ή να πάρει το χέρι του τουλάχιστον από τη μέση φέρνοντας την εφημερίδα πιο κοντά σας ώστε να μπορέσετε να την διαβάζετε και εσείς άνετα με σκοπό να σας ξεφορτωθεί.
Εξασκηθείτε στο People Watching
Καθίστε σε μία γωνία και "σκανάρετε" το βαγόνι. Εξετάστε προσεκτικά οτιδήποτε κινείται. Πρόκειται για έναν πολύ καλό τρόπο να βελτιώσετε την αντίληψη σας πάνω στην γλώσσα του σώματος. Μπορείτε επίσης να βελτιώσετε την ικανότητα σας να διαβάζετε τα χείλη.
Μπορείτε να θαυμάσετε τις υπέροχες καμπύλες αυτής που μόλις μπήκε, με το τέσσερα νούμερο σουτιέν και το τσαντάκι περασμένο έτσι ώστε το χερούλι να χωρίζει ευκρινώς τα δύο στήθη.
Στήστε αυτί και παρακολουθήστε τις σχεδόν πάντα ανούσιες συνομιλίες των άλλων συμπληρώνοντας τις ειρωνικά από μέσα σας παίρνοντας ενεργό ρόλο στο διάλογο, στο στυλ:
"-Ένας: Ποπό... και έχω μία πείνα ξεπατώθηκα από το πρωί"
"-Μια: Τώρα που θα φτάσουμε τσιμπάμε κάτι στα Goody's μωρέ"
"Εσείς: Καλά τσίμπα ένα παπάρι. Μουχαχαχαχαχαχα"
"-Ένας: Και μετά τι κάνουμε;"
"Εσείς: Μετά θα σε κάνω να κάψεις τις θερμίδες που έφαγες όπως μόνο εγώ ξέρω. Μεχεχεχεχεχεχεχε"
"-Μια: Καλά είμαι αρκετά κουρασμένη για να σκέφτομαι τώρα. Βλέπουμε."
"Εσείς: Ε καλά. Εσένα θα σου κάψω αύριο τις θερμίδες. Κχαρ κχαρ κχαρ" κτλ κτλ
Σχολιάστε(πάντα από μέσα σας) τον τρόπο ντυσίματος των άλλων, τον τρόπο ομιλίας κτλ. Αν καταλάβετε πως κάποιος τον οποίο παρακολουθείτε σας πήρε χαμπάρι μπορείτε να ακολουθήσετε την μέθοδο που περιέγραψα παραπάνω για την εφημερίδα.
Άλλη μέθοδος είναι να καρφώσετε τα μάτια σας στο συγκεκριμένο σημείο που βλέπατε τη στιγμή που σας τσάκωσε και να κάνατε πως αφαιρεθήκατε. Επίσης για να μην καρφώνεστε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα τζάμια του τρένου.
Τα τζάμια είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο στα χέρια ενός people watcher. Τα πάντα καθρεπτίζονται αρκετά καθαρά τις περισσότερες φορές ενώ μπορείτε να κοιτάτε το "θύμα" ακόμα και μέσα στα μάτια γιατί και να το καταλάβει εσείς το τζάμι κοιτάτε, τι άλλο;
Μετρό
Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα από άποψη στριμώγματος. Δυστυχώς όμως όλα όσα ισχύουν στον ηλεκτρικό δεν μπορούν να εφαρμοστούν εδώ μιας και κάθε διαδρομή από την αφετηρία μέχρι το τέλος δεν κρατά πάνω από 6-7 λεπτά.
Γενικά λοιπόν για αυτόν τον λόγο το Μετρό δεν συνιστάται σε όποιον θέλει να περάσει απλά την ώρα του.
Γενικές συμβουλές (ή πως να κλέψετε το κράτος)
Αν κάνετε συλλογή νομισμάτων τότε μπορείτε να εφαρμόσετε το εξής στα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων του ηλεκτρικού: Βρείτε ένα από τα "διπλά" σας νομίσματα το οποίο να έχει το ίδιο μέγεθος με ένα από τα δικά μας ελληνικά. Τώρα, την επόμενη φορά που θα θέλετε να βγάλετε εισιτήριο ρίξτε στην σχισμή το πρώτο στη θέση του δεύτερου. Έτσι μπορεί να γλιτώσετε κανένα κατοστάρικο.
Ποτέ μην πετάτε ένα εισιτήριο αν δεν το έχετε χτυπήσει τουλάχιστον δύο με τέσσερις φορές. Προσωπικά συνιστώ το διπλό κτύπημα όταν όμως γίνεται σωστά. Δηλαδή την πρώτη φορά χτυπάτε το εισιτήριο από την πίσω μεριά και την επόμενη από την μπροστινή.
Αν μπει ελεγκτής την πρώτη φορά θα είστε σωστοί και με το νόμο, τη δεύτερη πάλι δεν θα σκεφτεί να κοιτάξει και από πίσω κατά 90% πάνω στη βιασύνη του να τους προλάβει όλους.
Πάντως επειδή το ρίσκο είναι ρίσκο, αν δείτε ελεγκτή τρέξτε να κατέβετε από το λεωφορείο/τρένο και δεν χάλασε ο κόσμος. Παίρνετε το επόμενο.
Το καλύτερο βέβαια είναι να βγάλετε μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών. Δόξα το θεό η τεχνολογία έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που και τον scanner μας έχουμε και τους εκτυπωτές μας.
Βρείτε λοιπόν μια τέτοια κάρτα από κάποιον άλλον σε καλή κατάσταση, επεξεργαστείτε την κόβοντας και ράβοντας την στον PhotoShop κατάλληλα. Τέλος, εκτυπώστε τη σε χοντρό φύλλο χαρτί και το σημαντικότερο πλαστικοποιήστε τη (το τονίζω αυτό) για να μην φαίνεται εύκολα η απάτη.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω μία μέθοδο όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις ώρες αιχμής (ώρες σαρδελοποίησης). Δοκιμάστε να φάτε δύο κουταλιές τζατζίκι πριν μπείτε. Μόλις δείτε ότι τα πράγματα είναι πολύ "στενά", αρχίστε να βήχετε γεμίζοντας τον αέρα με σκόρδο.
Αν τώρα μπορείτε να συνοδεύσετε το βήχα με κάποιο κλάσιμο ίσως, τότε μπορείτε να είστε σίγουροι ότι για λίγα τουλάχιστον λεπτά ο χώρος γύρω σας θα ανοίξει αισθητά.
Καλό πάντως θα ήταν όταν εφαρμόζετε τα παραπάνω στο μετρό να προσέχετε κάπως περισσότερο διότι οι τύποι σε κάθε σταθμό έχουν κάτι ημιαυτόματα (ή τέλος πάντων ότι είναι, δεν τα εξέτασα και από κοντά) ΝΑ (με το συμπάθιο)!
Εδώ λοιπόν τελείωσε η διατριβή μου πάνω στις αστικές συγκοινωνίες. Έχετε πλέον στα χέρια (monitor) σας έναν ολοκληρωμένο οδηγό που αν το χρησιμοποιήσετε σωστά μπορείτε να δείτε τη ζωή σας να αλλάζει από τη μία στιγμή στην άλλη.
Happy transporting...
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
