Οι αστικές συγκοινωνίες για κάποιους είναι μέρος της καθημερινής τους ζωής, κυρίως αυτών που κατοικούν σε μεγάλες πόλεις. Σαν κάτοικος Αθήνας χωρίς αμάξι (να το τονίσω αυτό) θέλω να πιστεύω πως έχω αρκετή πείρα πάνω στο θέμα. Όπως και να το κάνουμε, κάθε μια διαδρομή είναι και εμπειρία. Παρακάτω παραθέτω το πρώτο μέρος μίας εκ βαθέων ανάλυσης πάνω στις συγκοινωνίες, εμπλουτισμένη με συμβουλές για να κάνετε την ζωή σας πιο εύκολη χρησιμοποιώντας τις.
Λέω πρώτο, διότι το συγκεκριμένο θέμα δεν εξαντλείται μέσα σε ένα απλό άρθρο μερικών γραμμών.
Μπλε λεωφορεία
Σηκώνεσαι 6:30 το πρωί, πλένεσαι να φύγουν οι τσίμπλες, πίνεις ένα ποτήρι γάλα, ντύνεσαι (όχι αναγκαστικά κατά αυτή τη σειρά) και ξεκινάς για τη δουλειά, φροντιστήριο, ξέρω κι εγώ για που.
Τώρα, υπάρχουν δύο πιθανότητες. Να πάρεις το λεωφορείο από την αφετηρία ή να πάρεις το λεωφορείο από οποιαδήποτε άλλη στάση.
Στην πρώτη λοιπόν περίπτωση, το θετικό είναι ότι πάντα βρίσκεις θέση να κάτσεις. Αν όχι, ε, κάνεις υπομονή 10 λεπτά και παίρνεις το επόμενο.
Στην δεύτερη τα πράγματα είναι δυσκολότερα. Όμως αν κάποιος γνωρίζει τα κόλπα, έχει μεγάλες πιθανότητες να κάτσει μέσα στις επόμενες 2-3 στάσεις.
Συμβουλές για να βρείτε ευκολότερα θέση:
Το "κλειδί" της υπόθεσης είναι να σταθείς στην σωστή θέση. Αν χρησιμοποιείτε την ίδια στάση για να πάρετε το λεωφορείο απομνημονεύστε σε πιο σημείο ανοίγει ακριβώς η πόρτα του (πχ πέμπτο πλακάκι από τα δεξιά του περίπτερου).
Έτσι αν κάθε φορά στέκεστε εκεί η πόρτα θα ανοίγει διάπλατα μπροστά σας με αποτέλεσμα να μπείτε πρώτοι και να έχετε το προβάδισμα.
Το κτύπημα του εισιτηρίου είναι βέβαια ένα πρόβλημα που μπορεί να σας κοστίσει μερικά πολύτιμα δευτερόλεπτα. Καλό είναι να είστε με το εισιτήριο στο χέρι όταν μπαίνετε ή ακόμα καλύτερα να έχετε μία κάρτα απεριορίστων διαδρομών.
Βέβαια, υπάρχει και η παρακάτω μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται κυρίως από τους ανθρώπους 3ης ηλικίας ωστόσο είναι εφαρμόσιμη σε οποιαδήποτε περίπτωση αν και "αντιαθλητική".
Δηλαδή να κάτσετε πρώτα, και ύστερα αφού ξεκινήσει το λεωφορείο σηκώνεστε ανέμελοι και κτυπάτε το εισιτήριο με την ησυχία σας.
Μπορεί να δείτε τα μούτρα των διπλανών να ξινίζουν σκεπτόμενοι "Δηλαδή αυτός είναι ο έξυπνος και εγώ ο μαλάκας της υπόθεσης;" αλλά δεν νομίζω να σας νοιάζει, σας νοιάζει;
Ποτέ μην κάθεστε κοντά στις πόρτες, γιατί αφενός εκεί ο λόγος άνθρωποι / διαθέσιμος χώρος (σε τ.μ.) είναι σαφώς μεγαλύτερος και αφετέρου θα σας πρήξουν ζητώντας σας να τους κτυπάτε το εισιτήριο τους που οι ίδιοι δεν φτάνουν να χτυπήσουν.
Η θέση κλειδί για να σταθείς στο λεωφορείο είναι τέσσερα βήματα προς το κέντρο αφού μπείτε από την πίσω πόρτα.
Ύστερα από χρόνιες μελέτες έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι πιθανότητες να κάτσει κάποιος αυξάνονται δραματικά αν ακολουθήσει την παραπάνω συμβουλή γιατί:
Πρώτον οι πιο πολλοί μπαίνουν από την κεντρική πόρτα και όχι από την μπροστινή ή πίσω. Δεύτερον, από τη μεριά της πίσω πόρτας στα παλιά λεωφορεία αλλά και σε αρκετά νέα μοντέλα υπάρχουν περισσότερες θέσεις από ότι μπροστά.
Συμβουλές για να μην σας σηκώσουν από μια θέση:
Από τη στιγμή που θα κάτσετε ο χρόνος σταματά να κυλά για σας. Μην κάνετε το λάθος να σηκωθείτε παραχωρώντας τη θέση από ευγένεια σε κανέναν ακόμα και αν είναι 90 χρονών ετοιμοθάνατος.
Αν νιώθετε τύψεις γι' αυτό, πείτε στον εαυτό σας ότι αν αυτός καθόταν και εσείς ήσασταν όρθιοι δεν θα σας έδινε ποτέ τη θέση.
Μπορείτε βέβαια να διαπραγματευτείτε τη θέση έναντι χρηματικού ανταλλάγματος ή μπορείτε να κάνετε μια συμφωνία του τύπου: "Άκου φίλε. Σου δίνω τη θέση μου αλλά μέχρι να κατέβω θα μου κρατάς την τσάντα του σχολείου, την τσάντα των καλλιτεχνικών και το μπουφάν μου επειδή κάνει ζέστη εδώ μέσα."
Επίσης μία τακτική είναι να κάνετε τον άρρωστο ή τον πρεζάκια έχοντας ένα απλανές/μαστουρωμένο βλέμμα.
Ή, μπορείτε να εφαρμόσετε την πολύ πετυχημένη τεχνική (για εμένα τουλάχιστον) του "κοίτα την καρέκλα ανάμεσα στα πόδια σου μέχρι να φτάσεις και κάνε το κορόιδο".
Τέλος μπορείτε να το παίξετε άρρωστος. Πριν μπείτε στο λεωφορείο λοιπόν μπορείτε να δέσετε μια γάζα και στα δύο χέρια έτσι ώστε να φαίνεται πως δεν μπορείτε να πιαστείτε από τα χερούλια.
Συμβουλές για να γίνετε πιο κοινωνικό άτομο:
Το λεωφορείο μπορεί να αποδειχτεί ένα πάρα πολύ αποτελεσματικό μέσο για να καλλιεργήσετε την κοινωνικότητα σας.
Μπορείς άνετα να πιάσεις την κουβέντα με τον διπλανό κονσερβοποιημένο - ομοιοπαθή όρθιο επιβάτη διαπιστώνοντας παρέα ότι δεν φτιάχνουν τα λεωφορεία όπως παλιά πια ή να θάψετε παρέα τον οδηγό που έχει βάλει σκοπό να περάσει από όλες τις λακκούβες τις διαδρομής.
Από εκεί μπορείτε να περάσετε σε άλλα θέματα. Ειδικά αν αυτός ο διπλανός είναι μια 22χρονη δίμετρη ξανθιά μπορεί με αυτό το τρόπο να θέσετε τις βάσεις για ...ένα καλύτερο μέλλον.
Εκμεταλλευτείτε την κονσερβοποίηση και αφήστε τα χέρια σας... ανεξέλενκτα. Ακόμα και κάποιος αντιληφθεί πως ένα χέρι που δεν του ανήκει του τραβά το πορτοφόλι, του πιάνει τους γοφούς κτλ κτλ δύσκολα θα εντοπίσει σε ποιον πραγματικά ανήκει.
Όπως και να 'χει, κάπου εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος της "διαδρομής" μας. Στο επόμενο ηλεκτρικός/μετρό καθώς και μερικές γενικές συμβουλές πάνω στα εισιτήρια (ή πως θα κλέψετε το κράτος καλύτερα και με στυλ).
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
