Το χρήμα στις μέρες μας έχει αποκτήσει δυστυχώς τεράστια δύναμη. Έχει κατακλύσει τις ζωές μας, οι οποίες πλέον δεν μπορούν να νοηθούν χωρίς την ύπαρξή του. Ο άνθρωπος απέδειξε ότι η βλακεία του έχει φτάσει στο ανώτατο όριο, αφού πλέον τον κυβερνά και τον εξουσιάζει μια από τις «εφευρέσεις» του, που υποτίθεται ότι θα του έκανε τη ζωή πιο εύκολη.
Η δύναμη του χρήματος λοιπόν δημιούργησε μια νέα κατηγορία ανθρώπων, τους τσιγκούνηδες ή σκέτο... γκούνηδες (προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο γκούνης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το μεγάλο δάσκαλο Γκουσγκούνη).
Το WebSloth, πάντα κοντά στον άνθρωπο, δείχνει τεράστια κατανόηση και δε βρίζει τους άλλους επειδή τυχαίνει να είναι καβουρομάνες.
Αντιθέτως, μέσα από αυτό το άρθρο θα προτείνω σε όλους εσάς τους καρ(κακο-)μί(-μοί)ρηδες τρόπους συμπεριφοράς ώστε να δαγκώνουν καλύτερα τα καβούρια στην τσέπη σας. Και να θυμάστε πάντα το σύνθημα-κοσμολογία των απανταχού καρμίρηδων: βασικός σκοπός δεν είναι το να κερδίζετε περισσότερα λεφτά, αλλά να ξοδεύετε λιγότερα!
Επιβάλλεται να κάνετε τις βιολογικές σας ανάγκες (κατουρηματάκι-χεσιματάκι) στην κυρά-Καλλιόπη του σπιτιού σας κανονικότατα, με μια μικρή όμως διαφορά:να μην τραβάτε ποτέ το καζανάκι.
Ξέρετε πόσο έχει πάει το κυβικό το νερό σήμερα; Ε, ξέρετε; Μην το ψάχνετε, θα απογοητευτείτε. Το καζανάκι πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε περίπτωση που κινδυνεύετε να ψοφήσετε από χολέρα, τύφο, κλπ. Εξάλλου μια κηδεία κοστίζει κατιτίς παραπάνω από 2-3 κυβικά νερού...
Όταν βρίσκεστε στην καφετέρια με μεγάλη παρέα και έρχεται η επίπονη στιγμή της πληρωμής, πρέπει να τηρείτε τη γνωστή στάση του αδιάφορου ανθρώπου με το απλανές βλέμμα και τα βουλωμένα αυτιά ή αλλιώς στάση «κάνω το μαλάκα».
Υπάρχει πιθανότητα να μαζευτούν τα χρήματα που πρέπει να δώσετε από τα ρέστα που πρέπει να πάρει η παρέα σας. Κι επειδή λίγοι είναι τόσο τσιγκούνηδες και κακομοίρηδες σαν εσάς είναι πολύ σπάνιο να αρχίσουν να αναζητούν τις 100 δρχ ρέστα που τους αναλογούν σύμφωνα με το νόμο.
Συμπλήρωμα στην προηγούμενη πρόταση, αλλά μόνο για εξπέρ του είδους: Αν έχετε παραγγείλει για παράδειγμα φραπέ (φοιτητές γαρ) ο οποίος κοστίζει 800 δρχ, τη στιγμή που θα έρθουν τα κατά 800 δρχ λιγότερα ρέστα πείτε με ένα αίσθημα σιγουριάς και αυτοπεποίθησης σαν να δώσατε χιλιάρικο για να πληρώσετε: «Θέλω 200 δρχ ρέστα για τα εισιτήρια» (παρόλο που οδηγείτε αυτοκίνητο - μια δικαιολογία είναι πάντα ευπρόσδεκτη).
Ποτέ μα ποτέ μην αγοράζετε δίσκους CD. Αυτό αποτελεί απαράβατο κανόνα. Μπορείτε πολύ απλά να πείτε σε κάποιο φίλο ή σε κάποια φίλη πόσο εξαιρετική είναι η τάδε δισκογραφική δουλειά του δείνα μουσικού.
Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Απαιτείται «κατσελοποίηση» (Κατσέλης αρτοποιήματα - εδώ τα καλά τσουρέκιααααα) των γεννητικών οργάνων του ατόμου που έχετε βάλει στο μάτι με προπαγάνδα κλπ, ώστε να μπει στον κόπο να αγοράσει αυτό που θέλετε.
Ε, από 'κει και πέρα τα πάντα είναι πανεύκολα: πείτε του (της) - με το πάντα απαραίτητο θράσος βέβαια - να αγοράσει μαζί με το δίσκο - CD και μια κασέτα χρωμίου να σας το γράψει.
Μην πηγαίνετε ποτέ σε bar και σε clubs αν δεν υπάρχει σοβαρότατος λόγος. Και σοβαρότατος λόγος υφίσταται μόνο όταν γιορτάζει κάποιος κολλητός ή κάποια κολλητή και πρόκειται να σας κεράσει για το χαρμόσυνο γεγονός.
Να μπαίνετε στο internet πάντα μέσω τσαμπέ συνδέσεων: ή μέσω της ελεεινής x-treme (klidge αγόρι μου for whom the bell tolls?) ή μέσω των ακόμη πιο ελεεινών συνδέσεων που προσφέρουν τα πανεπιστήμια της χώρας (now it tolls for me :P).
Όταν μπαίνετε σε ταξί να πιάνετε πάντα κουβέντα με τον ταξιτζή, όχι από την άποψη ότι είστε κοινωνικό άτομο αλλά ούτε και συμπονετικά, ότι ο καημένος ο taximan δηλαδή δουλεύει όλη τη μέρα οδηγώντας χωρίς να έχει κάποιον να πει δυο κουβέντες.
Ο σκοπός σας πρέπει να είναι καθαρά ωφελιμιστικός. Πιάνετε κουβέντα για να μάθετε κάποια πράγματα γι αυτόν και μετά να τα χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας. Αν για παράδειγμα σας πει ότι κατάγεται από κάποιο χωριό 30 κατοίκων στην Κωλοπετεινίτσα πείτε με ενθουσιασμό : «Έλα ρε πατριώτη!Κι εγώ από 'κει είμαι!»
Έχετε ήδη κερδίσει την εκτίμησή του και με 3-4 ακόμη πετυχημένα ψέματα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας χαρίσει την κούρσα.
Όταν ο άλλος σας χρωστάει από 5-20 δρχ μη διστάσετε σε καμία περίπτωση να του το πείτε. Πρέπει μάλιστα να επιμείνετε να σας δώσει τα λεφτά σας το συντομότερο δυνατό. Εξάλλου φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι, αυτά τα ξέρετε καλύτερα από 'μένα.
Μην πτοείστε αν οι άλλοι σας λένε ταλιροφονιάδες ή κακομοίρηδες. Μη μασάτε, δεν πρέπει να ντρέπεστε γι' αυτό που είσαστε, ίσα - ίσα που πρέπει να δημιουργήσετε με κόπο το ανάλογο status. Δεν είστε στην τελική εσείς οι τσιγκούνηδες, οι άλλοι είναι κόπανοι και δεν μπορούν να καταλάβουν τον περίπλοκο τρόπο που σκέφτεστε.
Το παραπάνω ενισχύεται από την άποψη ότι κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει μετά το θάνατο; Κι αν χρειάζονται λεφτά; Κι αν ο Άγιος Πέτρος απαιτεί φιλοδώρημα για να σας βάλει στον Παράδεισο; Τι θα κάνετε τότε; Θα ξαναγυρίσετε στη ζωή να βγάλετε λεφτά; Αμ δε που μπορείτε. Ενώ αν έχεις οικονομίες... σώθηκες!
Και μην ξεχνάτε ποτέ το βασικότερο απ' όλα: προσπαθείτε με κάθε τρόπο να κάνετε παρέα με άλλους καρμίρηδες-καρμίρισες. Να δημιουργήσετε έναν ευρύ κοινωνικοπαραοικονομικοταλιροφονικό κύκλο μέσα στον οποίο θα μπορείτε να αναφέρετε και να συζητήσετε πολλά:
α) τις βαθιές ανησυχίες σας (πότε θα μου δώσεις το δίφραγκο που μου χρωστάς;)
β) τις κοσμοθεωρίες σας (και εγένετο το πεντοχίλιαρο...)
γ) τα φιλοσοφικά σας ερωτήματα (τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις χρήματα;)
δ) τα πιο τρελά όνειρά σας (ααχ, μακάρι να 'ταν όλα τσάμπα)
ε) το ρομαντισμό σας (μ' αρέσει να μη χαλάω πολλά)
στ) την αγάπη σας για τη ζωή (αγαπώ τα πάντα γύρω μου αλλά με μέτρο έτσι; Μην παραξοδευτούμε, να έχουμε και γι' αύριο)
Και πάνω απ' όλα, με τέτοιες τρομερές γνωριμίες θα μπορείτε να βρίσκετε συνεχώς νέους τρόπους για να τη βγάζετε μονίμως καθαρή. Ρε σεις, ποιος πρωτοείπε το «η τιμή τιμή δεν έχει;» Νιώθω σαν να βγήκε αυτή η φράση μέσα από τα σπλάχνα μου...
Το WebSloth.gr ξαναζεί
Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.
Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.
Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.
Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.
Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.
Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.
