Ο Πιο ΗΛΙΘΙΟΣ Τρόπος Να Δώσει Η Στρατολογία Αναβολή Στράτευσης

Η Ελλάδα είναι μία από τις παρακμιακές χώρες που έχουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για τους άντρες. Χώρες όπως η Μογγολία, η Μολδαβία, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και η... Ελβετία? Σοβαρά? Κοίτα να δεις. Όπως και νά 'χει, δεν θέλουν όλοι να υπηρετήσουν τη μαμά πατρίδα στα 18 τους, και πολλοί θέλουν με κάποιο τρόπο αναβολή στράτευσης. Δείτε μακράν τον πιο ηλίθιο τρόπο να σου δώσει η στρατολογία αναβολή, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.

Νορμάλ τρόποι για να πάρεις από τη στρατολογία αναβολή στράτευσης

Όπως μας ενημερώνει το ellinikos-stratos.com (το .gr ήταν πιασμένο? Ή θέλουν να το παίξουν ιντερνάτιοναλ κετς?) υπάρχουν αρκετές δυνατότητες να τσιμπήσεις από τη στρατολογία αναβολή στράτευσης.

Οι περισσότεροι τρόποι έχουν να κάνουν με σπουδές. Άμα δεν κωλοβάρεσες στις πανελλήνιες και μπήκες σε πανεπιστήμιο, τσάκα μια αναβολή. Κωλοβάρεσες και δεν έβγαλες καν το Λύκειο? Πάλι για σένα έχει η στρατολογία αναβολή.

Έχει και άλλες δυνατότητες, βέβαια, όπως λόγω συνυπηρέτησης - αν έχεις αδερφό που κάνει τη θητεία του όταν είναι να παρουσιαστείς - αν είσαι κάτοικος εξωτερικού, αν έχεις θέσει υποψηφιότητα βουλευτή, ευρωβουλευτή, νομάρχη, δημάρχου ή κοινοτάρχη, κλπ.

Αυτό που θα μας απασχολήσει εδώ όμως, είναι το ότι δίνει στρατολογία αναβολή και για λόγους υγείας. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο κλασσικό γιώτα 5 τρελόχαρτο και μη, αλλά και για πιο καθημερινά πράγματα, όπως το να σπάσεις το χέρι σου, βρε αδερφέ.

Επάγγελμα: Κομπάρσος

Ας δούμε λοιπόν το πραγματικό περιστατικό που μας έπεισε πως κάποιοι δεν πάνε καλά, περισσότερο απ' όσα μας δείχνει ο καθρέφτης κάθε πρωί.

Πίσω στο μακρινό 2007, τότε που νομίζαμε πως το "μνημόνιο" είναι υποκοριστικό για το "μνήμα" (και δεν πέσαμε και πολύ έξω), ο υποφαινόμενος δεν είχε δουλειά.

(όχι ότι το να γράφεις παπαριές στο ίντερνετ θεωρείται δουλειά, αλλά λέμε τώρα).

Με ένα παράξενο συνδυασμό φιλοδοξίας και αγγελιών στην εφημερίδα, βρέθηκε σε κάποιο γραφείο casting στους Αμπελόκηπους, για να δουλέψει κομπάρσος, ή αλλιώς "βοηθητικός ηθοποιός".

Σε περίπτωση που δεν το έχετε αναρωτηθεί, όλοι αυτοί που εμφανίζονται στις ταινίες και σειρές σαν περαστικοί, πελάτες σε εστιατόρια, κλπ, είναι απλοί άνθρωποι σαν εσάς κι εμένα, που παίζουν στην ταινία για να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι.

Δεν χρειάζεται να είναι όμορφοι ή να έχουν κάποιο ταλέντο. Απλά να ακολουθούν τις οδηγίες του σκηνοθέτη - ή, συχνότερα, του βοηθού σκηνοθέτη - να μην κοιτάζουν στην κάμερα, και να μην τραβήξουν την προσοχή από τους πρωταγωνιστές του γυρίσματος.

Δεν ξέρουμε τι δυνατότητες υπάρχουν σήμερα για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, με τις τηλεοπτικές παραγωγές να έχουν γενικά καταρρεύσει, μαζί με την ιδιωτική τηλεόραση.

Τότε, πάντως, ένα εικοσαρικάκι τη μέρα το έβγαζες, και καμιά φορά χωρίς πολλή δουλειά. Και έπαιζε και τζάμπα φαΐ από την παραγωγή, από απλά σάντουιτς μέχρι πλήρη μπουφέ. Προσωπικά, είχε τύχει να φάω στο ίδιο τραπέζι με τον Μανούσο Μανουσάκη.

Βέβαια, δεν ήταν όλες οι παραγωγές ίδιες, ούτε όλα τα γυρίσματα ίδια. Για μια σειρά της ΕΡΤ που λεγόταν "Ο θησαυρός της Αγγελίνας", το κομπαρσιλίκι ήταν θάνατος, μας είχαν έξι ώρες ορθοστασία να ξεροσταλιάζουμε στον ήλιο, μέχρι εγκαύματα έπαθα.

Σε άλλες παραγωγές, μπορεί ένα εξάωρο να μην κάνεις τίποτα, να κάθεσαι και να κάνεις γνωριμίες με τα άλλα παιδιά, και μετά να είσαι σε μια σκηνή για ένα τεταρτάκι, και είσαι έτοιμος. Πας σπίτι σου, και το εικοσαρικάκι το τσίμπησες έτσι κι αλλιώς. Άρχοντας.

Και άμα σε ενδιέφεραν οι γνωριμίες, είχε πολύ και καλό κόσμο να γνωρίσεις, σε κάθε φύλο και ηλικία:

• Το χαριτωμένο γκομενάκι των 18-19 ετών που έχει όνειρο να γίνει ηθοποιός, και ελπίζει να κάνει κανένα κονέ - ή τουλάχιστον να μάθει σε ποιον πρέπει να κάτσει - για να ξεκινήσει την καριέρα της.
• Τον εν δυνάμει συγγραφέα που ελπίζει επίσης να κάνει καμία γνωριμία, μπας και αγοράσουν το σενάριό του.
• Τον μεσήλικα που ελπίζει να γνωρίσει κανένα γκομενάκι για να περάσει πιο εύκολα την κρίση της μέσης ηλικίας του. Και ελπίζει επίσης να το καπαρώσει πριν το πάρει κανένας της παραγωγής, με υποσχέσεις για καριέρα.
• Τον συνταξιούχο που αντί να σαπίζει μπροστά στην τηλεόραση, είπε να βγάλει κανένα φράγκο πίσω από το γυαλί, να συμπληρώσει τη σύνταξή του.

Μάλιστα, αν πας σε αρκετά γυρίσματα, θα δεις και αρκετές γνωστές φάτσες, τους οποίους σταδιακά θα αναγνωρίζεις και στην τηλεόραση.

Γενικά, αν εξαιρέσεις τα γυρίσματα που είχαν ζόρι - που, ομολογουμένως, ήταν η μειοψηφία - γενικά ήταν μια ψιλοάνετη δουλειά, και αν συμμετείχες σε αρκετά γυρίσματα, ένα χαρτζιλικάκι το έβγαζες.

Τι σχέση έχουν αυτά με το να σου δώσει η στρατολογία αναβολή στράτευσης? Τη μέθοδο που θα περιγράψουμε, δεν τη βγάλαμε από το μυαλό μας, γιατί όσο κι αν χάνουμε, δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο. Tην περιέγραψε μια γνωριμία σε ένα γύρισμα.

Ο Παπακαλιάτης

Ένα από τα γυρίσματα στα οποία καταλήξαμε λοιπόν με το γραφείο, ήταν για μια σειρά του Παπακαλιάτη, την οποία ειλικρινά δεν έμαθα ποτέ ποια ήταν. Ήταν πάντως μία που ο Παπακαλιάτης είχε σπασμένο πόδι, το οποίο είχε σπάσει IRL πέφτοντας στο μπάνιο.

Τώρα, αν αυτό σου είναι αρκετό για να αναγνωρίσεις τη σειρά, τότε σημαίνει πως ξέρεις υπερβολικά πολλά για τον Παπακαλιάτη. Θα σου ζητήσουμε να φύγεις από το WebSloth και να μην ξαναγυρίσεις, δεν σερβίρουμε το είδος σου εδώ.

Αυτή ήταν μία από τις κλασσικές παραγωγές "σαπίζω ένα εξάωρο για να δουλέψω ένα εικοσάλεπτο".

Είχαν κλείσει και μια καφετέρια στο κέντρο για το γύρισμα, οπότε ήμασταν άνετα καθισμένοι - όχι σε πέτρες στα χωράφια, όπως στην Αγγελίνα. Το φαγητό ήταν λίγο μούφα, με κάτι σάντουιτς της πυρκαγιάς τη βγάλαμε, αλλά δε βαριέσαι.

Ανάμεσα στους άλλους συνήθεις υπόπτους στο κομπαρσιλίκι, ήταν και ένα παλικάρι το οποίο είχε σίγουρα πατήσει τα τριάντα, ίσως και τα τριανταπέντε, αλλά φερόταν σαν να είναι εικοσπέντε. Και ο τύπος ήταν γεμάτος ιστορίες που του έχουν συμβεί, ή έτσι έλεγε.

Εδώ να τονίσω πως αυτό δεν το λέμε για κακό. Ίσα ίσα, έτσι και πέσεις σε γύρισμα με κανέναν τέτοιο, περνάει πιο ευχάριστα η ώρα. Τότε δεν υπήρχαν και τα smartphones - άλλες εποχές - κι άμα δεν είχες πάει προετοιμασμένος, έπεφτε βαρεμάρα τρελή.

Ο τύπος λοιπόν μας έλεγε πως είχε ξεκινήσει για ηθοποιός, και πήγε κάτι να γίνει για συνεργασία με τον Σταμάτη Φασουλή, αλλά ο Φασουλής ήθελε ο τύπος να του κάτσει για να τον προωθήσει.

Τώρα, μπορεί να μην ήταν και ο Φασουλής, να ήταν ο Λαζόπουλος, όρκο δεν παίρνω, πάνε χρόνια από τότε. Ίσως να είχε γίνει το ίδιο και με τους δύο. Πάντως, το παιδί δεν πρέπει να έκατσε σε κανέναν, γι' αυτό ήταν ακόμα κομπάρσος.

Δεν θυμάμαι τώρα πώς ακριβώς το έφερε η κουβέντα, μάλλον κάπου στον αναλογισμό της ζωής του, αλλά ο τύπος άρχισε να μας λέει πώς του έδωσε η στρατολογία αναβολή.

Ήταν λοιπόν να πάει φαντάρος, αλλά για κάποιο λόγο ήθελε μια μικρή αναβολή, τίποτα σπουδαίο, μερικούς μήνες. Τι σκέφτηκε λοιπόν? Να σπάσει το ίδιο του το χέρι!

Πώς να σπάσεις το χέρι σου για να σου δώσει η στρατολογία αναβολή

Το να σπάσεις ένα χέρι ή ένα πόδι είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μέχρι να γίνουμε cyborg με σκελετό από τιτάνιο, θα είναι μία πραγματικότητα.

Βέβαια, έχει διαφορά το να σου συμβεί κάποιο ατύχημα, και είναι άλλο να θέλεις να το κάνεις εσκεμμένα, για να δικαιούσαι από τη στρατολογία αναβολή. Αν δεν είσαι ο Samuel Jackson από το Unbreakable, δεν είναι και τόσο απλό. Δεν θέλει κόπο, αλλά θέλει τρόπο.

Ο τύπος, λοιπόν, μπορεί να μην είχε σχεδιάσει το τι χρειάζεται για να γίνεις ηθοποιός στην Ελλάδα - hint: βαζελίνη - αλλά ήξερε τι χρειαζόταν να κάνει για να πάρει από τη στρατολογία αναβολή. Αυτές ήταν οι οδηγίες του, κατά γράμμα:

(ναι, κατά γράμμα. Μπορεί να μην θυμάμαι αν ήθελε να τον πηδήξει ο Φασουλής ή και ο Λαζόπουλος, αλλά αυτό το κομμάτι δεν πρόκειται να χαθεί από τη μνήμη μου).

1. Πριν τον ύπνο, παίρνεις μια πετσέτα και τη μουσκεύεις με κρύο νερό.
2. Τυλίγεις σφιχτά το χέρι με αυτή, ανάμεσα στον καρπό και τον αγκώνα
3. Κοιμάσαι όλο το βράδυ με την πετσέτα
4. Το επόμενο πρωί, βγάζεις την πετσέτα
5. Σε κάποιο γερό τραπέζι, ή άλλη επίπεδη επιφάνεια, στηρίζεις το χέρι κάθετα, με ανοιχτή την παλάμη.
   

   Κάπως έτσι, αλλά με το ένα χέρι.

6. Κάνεις μια κοφτή και απότομη κίνηση, ρίχνοντας όλο σου το βάρος πάνω σε αυτό το χέρι, ώστε να το συμπιέσεις κάθετα, και παράλληλα στρίβεις κάπως και το σώμα σου.
   
7. Profit

Αν έχεις ακολουθήσει τις οδηγίες σωστά, τότε θα έχεις ένα σπασμένο χέρι, πόνο τον οποίο μόνο κάποιος που έχει σπάσει ένα οστό μπορεί να φανταστεί, και θα έχεις κερδίσει με την αξία σου την αναβολή από τη στρατολογία. Τουλάχιστον για μερικούς μήνες.

Ειλικρινά, το τέλος των οδηγιών μαζί με την κίνηση, που μας έδειξε ακριβώς πως γίνεται, είναι το προτελευταίο πράγμα που θυμάμαι από ολόκληρη εκείνη τη μέρα.

Το τελευταίο που θυμάμαι με πάσα βεβαιότητα είναι πως κανείς από τα 5-6 άτομα που ακούγαμε την ιστορία δεν ρώτησε το παραμικρό, ούτε καν "γιατί". Είχαμε ακούσει αρκετά, τουλάχιστον από το δικό του στόμα.

Αυτό που σίγουρα έχω αναρωτηθεί, τουλάχιστον μία φορά που έχω ξυπνήσει ιδρωμένος βλέποντας αυτή την αφήγηση σαν εφιάλτη, ήταν το εξής:

Γιατί ο τύπος δεν έλεγε απλά στη στρατολογία το σχέδιό του, πριν πάει και σπάσει το ίδιο του το χέρι? Όχι μόνο θα του έδινε η στρατολογία αναβολή, θα του έδινε απαλλαγή με τη μία. Και ούτε καν γιώτα πέντε, θα έβγαζε ειδική βαθμίδα γιώτα έξι, μπορεί και γιώτα εφτά.

Εσύ τι θα έκανες για να σου δώσει η στρατολογία αναβολή?

Έχεις κάποιο πιο ακραίο σχέδιο από το να σπάσεις το ίδιο σου το χέρι? Έχεις ακούσει κάποια ιστορία που κάνει την παραπάνω ιστορία να ακούγεται λογική? Εδώ από κάτω είναι τα σχόλια, ξέρεις τι να κάνεις.

Το WebSloth.gr ξαναζεί

Το WebSloth ήταν ένα από τα πρώτα ελληνικά χιουμοριστικά site. Ξεκίνησε το 2000, και η τελευταία του δημοσίευση ήταν το 2003. Αξίζει να θυμηθούμε πως τότε ακόμα δεν είχαμε καν ADSL στην Ελλάδα, μπαίναμε στο ίντερνετ με dial-up.

Για μερικά χρόνια αργότερα, τα άρθρα του WebSloth, τα οποία αγάπησε σημαντικός αριθμός επισκεπτών, παρέμειναν στο εγκαταλειμμένο site. Όμως το hosting δεν ήταν δωρεάν, ούτε η ανανέωση του domain, και αναπόφευκτα κάποια στιγμή το site κατέβηκε.

Ενώ κάποια τρίτα site και blog έχουν κάνει σκόρπιες αναδημοσιεύσεις, ήταν δύσκολο για κάποιον να βρει και τις 360+ αρχικές δημοσιεύσεις.

Αυτό το project είναι μια αναβίωση του WebSloth, με το αρχικό domain, και τα αυθεντικά άρθρα των Klidge, Icegubs, και των λοιπών συντελεστών.

Όπως καταλαβαίνετε, ορισμένα από τα άρθρα δείχνουν την ηλικία τους, καθώς δημοσιεύτηκαν 15-18 χρόνια πριν, όταν το διαδίκτυο στην Ελλάδα, αλλά και η τεχνολογία γενικότερα, ήταν αρκετά διαφορετικά.

Αν δούμε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τους αναγνώστες, θα φροντίσουμε να παράγουμε και νέα άρθρα, στο ίδιο ύφος που αγαπήσατε.